پنجاه و هفت: سال‌بلعیدگی ۳
Update: 2025-08-30
222
222Description
اپیزود پنجاه و هفتم، آخرین قسمت از سه‌گانه سال‌بلعیدگی است. در این سه‌گانه، به این مساله پرداختم که اگر بنا باشد، کهنسالی و سال‌خوردگی را بجای «پروسه» طبیعی به «پروژه انتخابی» بدل کنیم، به چه سرفصل‌ها و دغدغه‌هایی باید اندیشیده باشیم. تاکنون به مباحثی از جمله قصد، بدن و تکرار پرداخته‌ایم و در اپیزود پایانی از این سه‌گانه از مساله خانواده، پول و مرگ گفته‌ام.
موسیقی با کلام استفاده شده در این اپیزود شعر «خانه‌‌ام ابری است» به هنر گروه کامکارها است و همچنین از دکلمه‌ای به صدا و ذوق جناب شمس لنگرودی بهره برده‌ام.
طراحی کاور این اپیزود به هنرمندی درسا امرایی است
لینک اختصاصی این اپیزود: https://ensanak.com/episode-57
و کانال تلگرام انسانک: t.me/ensanak
میزبان نظر و نگاه و گفتگوی شماست.
In Channel
Download from Google Play
Download from App Store
United States00:00
00:00
x
حسام جان، با اشک شوق ، دارم شما رو به عنوان برادرم در خانواده انتخابیم تصور میکنم ، و خوشحالم که شمارو پیدا کردم. فکر میکنم همه ی ماهایی که اینجا صدای شما رو میشنویم میتونیم خودمون رو جزو خانواده انتخابی با فامیل «انسانکیان» بدونیم
تنهایی مسری ترین بیماری دنیاست که مدام از خودم به خودم سرایت میکند (, پیمان طاهری)
من خیلی وقته به دلیل زنده بودنم فکر میکنم ولی به نتیجه ای که نمی‌رسم هیچ تا امید تر هم میشم.برای همین واقعا از ته قلبم آرزو میکنم هیچ وقت به دوران سال بلعیدگی نرسم
به نظرم اساسا تنهایی مفهومی نیست که بشه تفضیل رو براش به کار برد. یعنی نمی‌تونیم بگیم الان تنهام و بعدا تنها«تر». آدمی‌که تنهاست، در منتهاست. و در نتیجه این مسئله که «چون در جوانی در حال تجربه‌ی تنهایی هستیم پس امان از پیری و سال‌خوردگی!» کمی برام نامأنوسه. همچنین درکی که انسان در جوانی از تنهایی داره با درکی که در پیری داره به سبب تجربیاتی که در طی مسیر کسب می‌کنه هم مسلما متفاوته.
خوشحالم که این اپیزود رو شنیدم
چقدر زیبا و دلنشین صحبت میکنید خیلی خوشحالم که سعادت این رو داشتم صدای گرم و صمیمتون رو گوش کنم براتون طول عمر با عزت و احترام ارزو دارم مثل همیشه عالی هستین
🍀✨️
بعد از شنیدن دونه دونه اپیزودهای شما دلم میخواد از عمق وجودم فریااااااااد بزنم. نه از خشم و نه از هیچ حس آشنایی که تا به الان داشتم. انگار یجور فریاد حس نگنجیدن روح در بدنه. درد نیست. آرامش هم نیست.نمیدانم چیست. شاید اون آخ وجودیه که قبلا میگفتین.نمیدونم خوشحالم در هوایی نفس میکشم که چون شمایی نفس میکشد. بحث بت کردن شما نیست. بحث اگاهیه شماست
چقد تو خوبی چقد این پادکست خوبه❤️
تا قبل از شنیدن این سه گانه اپیزود سال بلعیدگی گمان میبردم از سنم بیشتر میدانم ولی فقط همین جمله " رسیده بمیریم " منو ریمو کرد تا باز نگری کنم خودم رو و سپاس از جناب احسان جان که این سفره رو باز کردن تا ما هم استفاده کنیم روزگارتون آباد و دستتون پر توان 🙏🌱🌹💚❤
همیشه شاد و سلامت باشی حسام عزیزم چه زیبا و پر از عشق و انرژی گفتی آرزو میکنم رسیده بمیرم
ممنون آقای ایپکچی. این سه اپیزود تغییر درستی در تفکر من ایجاد کرد.
ممنونم
خیلی کم بود آقای ایپکچی ،تا آدم میاد غرق بشه تمام میشه
و باز هم حظ بردن❤️
سپاس صمیمانه 🌿🌿🙏🙏
بسیار حیف است که نرسیده پیر بشیم.....
جملات آخر خیلی خوب بود
سلام و عرض ارادت خدمت شما. راستش کامنت نوشتن برای آدم لغت شناس یه مقدار سخت به نظر میاد از حیث انتخاب واژه. من چند وقتیه که با یک مسئله بزرگ در حال کشتی گرفتن هستم و همیشه با خودم فکر میکردم چقدر خوب میشد اگر زاویه نگاه شما رو هم به این مسئله میدیدم. مسئله تولید مثل در قرن ما و در کشور ما. اینکه آیا درسته که با منطق در مقابل غریزه بأیستیم؟ اینکه آیا حق داریم انسانی رو در بستری از رنج وارد کنیم؟ روبرو بشیم با این موضوع که تولید مثل هم، نوعی درامد باالقوه پسیو و نوعی سرمایه‌گذاری زمان سالخوردگیه.
الهی آمین