در این قسمت، درباره‌ی این صحبت می‌کنیم که ناخودآگاهی به چه معناست. همه‌ی ما فیلم‌نامه‌هایی درونی داریم که الگوهایی قدیمی و ناکارآمد می‌باشند که نسل‌به‌نسل منتقل شده و درنهایت در هویت ما متبلور می‌شوند. تا وقتی‌که از رؤیای این فیلم‌نامه‌ها بیدار نشویم، تا حد زیادی ناخودآگاه باقی می‌مانیم. ما مجبور نیستیم گروگان باورهای سخت خود بمانیم، زیرا می‌توانیم با افکار خود مخالفت کنیم و از اشتباه‌گرفتن آن با حقیقت دست برداریم. هر انسانی مانند بذری می‌باشد که منتظر بیدارشدن است، زیرا ممکن است این پتانسیل در زیر لایه‌های ایگو مدفون مانده باشد. پاسخ اسرار جهان را وقتی می‌یابیم که به درون خود نگاه کنیم.