بتهوون از مشهور ترین آهنگسازان کلاسیک مانند یک شورشی زندگی کرد، طغیانش ریشه در نبوغ و عشق به استقلال داشت، او دیر جوش و خود محور بود، قواعد رسمی جامعه را زیر پا می گذاشت همان طور که قید و بندهای کمپوزیسیونی موسیقی را کنار زده بود.

• شاهکارهای موسیقی کلاسیک بی کلام و آرامبخش را آنلاین بشنوید
• دانلود بهترین آهنگ های بتهوون + آنلاین بشنوید
• معرفی بزرگترین موسیقی دانان کلاسیک جهان در تمام دوران ها

زندگی و آثار بتهوون

لودویگ وان بتهوون در سال 1770 در شهر بن آلمان متولد شد. پدرش یوهان از موسیقیدانان دربار بن ، مردی الکلی بود که سعی میکرد بتهوون را به زور کتک به عنوان کودکی اعجوبه همانند موتزارت به نمایش بگذارد

چون لودویگ استعداد موسیقایی زودرس خود را نشان داد، پدرش او را مجبور میکرد که ساعتهای طولانی تمرین کند و اگر اشتباهی مرتکب میشد به سختی تنبیه اش میکرد

وقتی لودویگ هشت ساله شد پدرش روی دیوارهای شهر اطلاعیه زد که پسر شش ساله اش قرار است نخستین برنامه اش را اجرا کند. مردم تحت تأثیر  قرار نگرفتند. بتهوون دیرتر شکوفا شد (او کودک اعجوبه ای مانند موتسارت  نبود). 

در ۱۳ سالگی به عنوان نوازنده هارپسیکورد در ارکستر دربار مشغول کار شد و  چیزی نگذشت که به مقام نوازنده کمکی اُرگ رسید هنوز ۱۷ سالش نشده بود که تصمیم گرفت به وین برود و برای موتسارت ساز بزند؛ موتسارت آینده موفقیت آمیزی برایش پیش بینی کرد.

از هایدن درس گرفت اما هایدن کار کردن با این جوان لجوج را خیلی دشوار یافت. 

بتهوون با توجه به ویژگیهای شخصیتی اش حتی خدمتکار ثابتی هم نداشت در  یادداشت های سال ۱۸۲۰ او میخوانیم که او ظرف یک سال چهار خدمتکار  عوض کرد. 

بتهوون رفته رفته در محافل اشراف وین رفت و آمد کرد، البته قیافه یا شخصیتش نبود که اشراف را جلب میکرد، او قدی کوتاه حدود ۱۶۰ سانتیمتر و خپله بود. 

کله اش گلوله ای بود، دماغش پخ بود، دندانهایش بیرون زده بود و پوستش لک و پیس داشت، آتشین مزاج و تندخو بود اما در ضیافتها با بداهه نوازی اش طوفان به پا می کرد و پیانوهای جدید هم به او امکان میدادند تا آتشفشان به راه اندازد. 

او از نخستین پیانیست هایی بود که از این ساز تقریبا صدای یک ارکستر را بیرون کشید و چنان عده ای از اشراف را تحت تأثیر هنر خود قرار داد که با سفارشهای  آنها توانست امرار معاش کند.

شخصیت بتهوون در بیست و چند سالگی دیگر شکل گرفته بود اما به علت مشکل شنوایی گوشه گیرتر شد، تا حدودی به علت این عارضه و تا حدودی نیز به علت روی آوردنش به موسیقی عاطفی و سودایی، از انظار پنهان میشد. 

اما گوشه گیری بتهوون در حدی نبود که از پیوندهای انسانی بی نیاز باشد. او همواره عاشق بود اما معمولاً عاشق زنانی میشد که دست نیافتنی بودند، یعنی یا ازدواج کرده بودند یا عضو خانواده سلطنتی بودند یا هر دو!

به چند شاگرد زیبا  پیانو درس میداد و با بعضی از زنان مراوده داشت، نامه های دراز و پرشوری به محبوب جاودانه اش مینوشت اما به کسی نمی گفت که این محبوب چه کسی است زیرا ممکن بود زندگی خانوادگی این محبوب لطمه ببیند. 

یک بار بعد از اجرای آثاری روی ساز شستی دار، در یک مهمانی باشکوه از بتهوون خواستند که برود با خدمتکاران غذا بخورد مانند هایدن و موتسارت که قبلاً  چنین کرده بودند؛ بتهوون نپذیرفت، قشقرق به پا کرد و با عصبانیت مجلس را ترک گفت.

البته قضایا به خیر و خوشی ختم شد، یکی از مهمانان پرنس فردیناند پروسی بود که بلافاصله شب بعد مهمانی دیگری ترتیب داد و از بتهوون دعوت کرد که سمت چپ او بنشیند و میزبان شب قبل را سمت راست خود نشاند. 

زندگی هنری بتهوون را سه بخش کرده اند. دوره اولیه محدوده ۱۷۹۲ – ۱۸۰۳ است و آثاری که او در این  دوره ساخته است کم و بیش به قواعد و هنجارهای کلاسیک که هایدن و موتسارت برقرار کرده بودند و فادار است هر چند که انرژی و اصالت کاملاً فردی بتهوون در این آثار نیز قابل تشخیص است.

دو سمفونی اول، سه پیانو کنسرتو ، شش کوارتت زهی و ۹ سونات پیانو به این دوره تعلق دارند. 

بتهوون با سمفونی اروئیکا شماره ۳ به راهی نو گام نهاد، این سمفونی طولانی تر، به لحاظ هارمونیک جسورانه تر و به لحاظ عاطفی قدرتمندتر از سمفونی هایی بود که تا آن موقع ساخته شده بودند

از این پس بتهوون ضمن گسترش فرم های قدیم به آزمودن فرمهای جدید پرداخت؛ پارامترهای موسیقایی خودش را ابداع کرد، آثاری در مقیاس بزرگ و قهرمانانه پدید آورد و نهایتا پیشداوری های موجود درباره توان بیانی موسیقی را باطل کرد

آثار مهم دوره میانی عبارتند از سمفونی های ۳ تا ۸ ، سه کوارتت زهی ۷ تا ۹ و ۱۴ پیانو سونات، پیانو کنسرتوهای ۴ و ۵ ، ویولن کنسرتو و تنها اپرایش فیدلیو 

بتهوون هنگامی که تقریبا ناشنوای کامل شده بود دوره آخر را شروع کرد که مشخصه اش درون نگری ژرف و مهارت در حد اعلاست. او دیگر به محدودیتهای نوازندگان یا سلیقه شنوندگان توجهی نداشت. او برای اعصار موسیقی می ساخت

برخی آثار این سالهای پایانی عبارتند از میسا سولمنیس Missa solemnis ، سمفونی نهم، کوارتتهای زهی واپسین و سوناتهای پیانوی  آخر از جمله سونات هامر کلاویر Hammerklavier (سونات 29 پیانو -اپوس ۱۰۶) که «غول آسا» لقب یافت آیا از غولی چون بتهوون انتظاری جز این میرفت؟ 

به رغم همه جرو بحثها و مخالفتها همه شایعه هایی که در مورد رفتار نامؤدبانه بتهوون رواج داشت و به رغم گوشه گیری عمدی او از مردم همه می دانستند که یک غول در میان آنها آمد و شد میکند

در خاکسپاری اش سی هزار نفر شرکت کردند و یکی از کسانی که شمع به دست داشت آهنگ ساز گمنامی به نام فرانتس شوبرت بود، روی قبر بتهوون فقط تاریخ تولد و تاریخ وفات و یک کلمه دیگر  نوشته شده است: بتهوون 

آثار مهم بتهوون را آنلاین بشنوید

هر دوستدار موسیقی باید هر ۹ سمفونی بتهوون را بشنود. خوشبختانه اجراهای متعددی از این ۹ سمفونی در دست است، به دلایلی سمفونی های فرد غیر از سنفونی شادمانه شماره (۱) عظمت بیشتری دارند

<figure class="wp-block-audio"><figcaption class="wp-element-caption">Symphony No1 Op21</figcaption></figure><figure class="wp-block-audio"><figcaption class="wp-element-caption">Symphony No2 Op36</figcaption></figure>

سمفونی حماسی اروئیکا شماره ۳ (Opos 55)

<figure class="wp-block-audio"><figcaption class="wp-element-caption">Symphony No3 Eroica op55 </figcaption></figure>

سمفونی تغزلی و جذاب شماره ۴ : شومان سمفونی ۴ را دوشیزه ای یونانی با اندامهای ظریف در میان دو  غول شمالی توصیف کرده است (منظور بین دو سمفونی 3 و 5)

<figure class="wp-block-audio"><figcaption class="wp-element-caption">_{Symphony No. 4 Op60}
</figcaption></figure>

سمفونی طوفانی شماره ۵ (Opus 67)

<figure class="wp-block-audio"><figcaption class="wp-element-caption">Symphony No5 Op. 67</figcaption></figure>

سنفونی ۶ به نام پاستورال مناظر مطبوع  روستایی را تصویر میکند

<figure class="wp-block-audio"><figcaption class="wp-element-caption"><mark style="background-color:rgba(0, 0, 0, 0)" class