غزل ۴۷۲ حافظ
غزل ۴۷۲ حافظ
5Description
شرح غزل 472 حافظ شیرازی
احمد الله علی معدلة السلطان
احمد شیخ اویس حسن ایلخانی
خان بن خان و شهنشاه شهنشاه‌نژاد
آن که می‌زیبد اگر جان جهانش خوانی
دیده نادیده به اقبال تو ایمان آورد
مرحبا ای به چنین لطف خدا ارزانی
ماه اگر بی تو برآید به دو نیمش بزنند
دولت احمدی و معجزهٔ سبحانی
جلوهٔ بخت تو دل می‌برد از شاه و گدا
چشم بد دور که هم جانی و هم جانانی
برشکن کاکل ترکانه که در طالع توست
بخشش و کوشش خاقانی و چنگزخانی
گر چه دوریم به یاد تو قدح می‌گیریم
بعد منزل نبود در سفر روحانی
از گل پارسیم غنچهٔ عیشی نشکفت
حبذا دجله بغداد و می ریحانی
سر عاشق که نه خاک در معشوق بود
کی خلاصش بود از محنت سرگردانی
ای نسیم سحری خاک در یار بیار
که کند حافظ از او دیدهٔ دل نورانی
برای حمایت مالی از این پادکست فرهنگی و ادبی
می توانید وارد وب سایت شوید
سمیه شکری
دکتر سمیه شکری
شرح غزلیات حافظ شیرازی
United States
سلام استاد عزیز لطفا اگر ممکنه شرح غزل شماره ۴۳۸روتوضیح بفرمایید تشکر
سلام گل پارسی همان گل انار هست که در قدیم جنبه دارویی داشته وبنام گل انارک پارسی خوانده میشده
سلام و عرض ادب خدمت استاد سرکار خانم شکری سپاسگزارم بابت این همه آگاهی که به ما می‌بخشید در کانال تلگرام تون فرمودید که پیام منفی و.... دریافت کردید و ناراحت بودین خدا را شاهد میگیرم که همیشه پیگیر درس های جدید شما بودیم و ازتون خواهش می کنم انرژی خودتون رو بخاطر افرادی که با همه زاویه دارند هدر ندید بنده همیشه برای شما و خانواده محترمتان انرژی مثبت فرستادم یا ب قول دوستان دعا کردم امیدوارم سایه شما بر سر ما اهل ادب مستدام باشه بهترین ها را برایتان آرزو دارم استاد
تشکر استادعزیز🙏👌💚💥