📝 مَکبِـث (انگلیسی: Macbeth) نمایشنامه‌ای تراژیک اثر ویلیام شکسپیر است. این نمایشنامه کوتاه‌ترین تراژدی و یکی از محبوب‌ترین آثار اوست که بنا به اعتقاد بسیاری بین سال‌های ۱۵۹۹ و ۱۶۰۶ میلادی نوشته شده‌است.

◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾
این نمایشنامهٔ جاویدان، ماجرای آسیب جسمی و آثار منفی روحی-روانی جاه‌طلبی سیاسی و کسانی که به‌دنبال نفس قدرت هستند را به بهترین شکل نمایش‌پردازی و دراماتیزه کرده‌است...تمامی نمایشنامه‌های شکسپیر در مخلوطی از نظم یا شعر و نثر نوشته شده‌است. در نمایشنامهٔ مکبث فقط چند سطر طنز دربان قصر مکبث و چند جمله در گفتگوی لیدی مکداف و فرزندش به زبان نثر البته با آهنگ یا وزن درونی است و بقیهٔ نمایشنامه چه محاوره‌ها و چه تک‌گویی‌ها همگی منظوم یعنی به شعر با وزن عروضی ده‌هجایی است، هرچند اکثر مصرع‌ها قافیه ندارد. به این‌گونه ترکیب شعری در ادبیات انگلیسی شعر Blank Verse می‌گویند. البته در نمایشنامهٔ مکبث گفتگوهای جادوگران با یکدیگر در اوزانی متفاوت از این وزن نوشته شده؛ احتمالاً به این منظور که نشان دهد محیط تخیلی و شخصیت غیربشری آن‌ها با فضا و شخصیت‌های نمایشنامه تفاوت دارد.

پس از گذشت قرن‌ها، هنوز شخصیت‌های اصلی موجود در این نمایشنامه، نظیر مکبث و بانو مکبث، جذاب و درعین‌حال دستمایهٔ ساخت آثار اقتباسی سینمایی و تلویزیونی، تئاتر و اپرا و اقتباس ادبی به‌شکل رمان و کتاب کمیک بوده‌است.

◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾
طرح کلی داستان مکبث

تعریف یک خطی و طرح کلی ماجرا، شرح جاه‌طلبی یکی از سپهسالاران پادشاه دانکن، مکبث و همین‌طور همسرش، لیدی مکبث است. مکبث، سرداری شجاع و غیور و دلیر، که در نبردی سخت با هجوم نروژی‌ها پیروز شده و به فرمانروای خود خدمت بزرگی کرده است؛ او با این کار مورد توجه و تقدیر ویژه پادشاه دانکن قرار می‌گیرد و حکومت کادور به او داده می‌شود.

پیش آمدن این موقعیت و به دست آوردن منسب تازه، قهرمان قصه را وسوسه‌ می‌کند تا با از بین بردن پادشاه، خود بر تخت پادشاهی اسکاتلند بنشیند؛ البته در این راه، همسرش به این وسوسه دامن می‌زند و او را به عملی کردن این کار تشویق می‌کند. آن‌ها تصمیم می‌گیرند در شبی که پادشاه مهمان خانه‌شان است، نقشه شوم خود را اجرا کنند.

◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽

درباره ویلیام شکسپیر

ویلیام شکسپیر در اواسط قرن شانزدهم، به طور دقیق‌تر در سال ۱۵۶۴ در انگلیس (شرق لندن) به دنیا آمد؛ یعنی تقریبا اواخر دوره رنسانس، دوره پیشرفت و شکوفایی هنر. برای اینکه تصویر بهتری از آن دوران داشته باشید باید بگوییم که شکسپیر و گالیله در یک سال به دنیا آمدند؛ حدودا ۲۰ سال پس از آن‌که کپرنیک ادعا کرد خورشید، و نه زمین، مرکز منظومه شمسی است، و ۲۰ سال پیش از آن‌که سیمون استیون برای اولین بار «رقم اعشاری» را مطرح کند.

شکسپیر که در جوانی به کار نمایش علاقه نشان داده بود و تجربه بازیگری هم داشت، در ۲۵ سالگی اولین اثرش را که نمایشنامه «هنری ششم» بود نوشت. از او ۳۹ نمایشنامه به جا مانده که مهم‌ترینشان اتللو، هملت، رومئو و ژولیت، شاه لیر و مکبث است. شکسپیر را پدر نمایشنامه‌نویسی انگلیس می‌دانند و بسیاری از ادیبان و منتقدان عقیده دارند که او بزرگ‌ترین نمایشنامه‌نویس تاریخ است.