نویسنده: پرل باک

راوی: فاطمه رکنی

خانم «پرل باک» وقتی متوجه شد که نوزاد تازه متولدشده‌اش کندذهن است و نمی‌تواند حرف بزند، ابتدا زندگی را تیره‌وتار تصور کرد و دچار ناامیدی شد، اما رفته‌رفته به نتایج مثبتی رسید. سعی کرد برای آموزش و پرورش کودکش قدم‌های اساسی بردارد. درنتیجه به حرف دیگران گوش می‌داد و تجربه‌های آنها را به کار می‌بست، اما نتیجه‌ای نمی‌گرفت. تا اینکه در یک سخن‌رانی به حرف‌های خانم روان‌پزشکی گوش سپرد و نتایج روشنی از رهنمودهای او گرفت. او از خانم دکتر خواست به خانه‌اش بیاید و دخترش را معاینه کند و دکتر پذیرفت تا روز بعد دخترک را معاینه کند.