استرس‌های مزمن و روزمره چه بلایی به سر سلامت جسم و روان ما میارن

از روزی که فهمیدم هر عامل استرس‌زایی، مثلاً یک پیام توی تلگرام، یه خبر بد، یه امتحان میان‌ترم یا هر عامل استرس‌زایی که چندان هم عواقب وحشتناکی نداره همون واکنشی رو در بدن ما ایجاد می‌کنه که در بدن اجدادمون موقع حمله یه شیر یا پلنگ ایجاد میشد، هم خوشحال شدم هم ناراحت.

خوشحال از اینکه فهمیدم این اتفاق یک اتفاق سازگارکننده با محیط و یک حس طبیعی هست و در همه آدم‌ها از قدیم تا الان به یک شکل اتفاق میفته، پس واکنش‌های من هم طبیعی هستند.

ناراحت چون متوجه شدم که دارم چه بلایی به سر خودم میارم. از اون موقع متوجه شدم که چرا بعد از هر دوره طولانی فشار و استرس، چند روز بی‌حال و مریض می‌شدم. چرا خیلی وقتا سردرد دارم. فهمیدم چرا چیزهای خیلی کوچیکی مثل آلارم تموم شدن باتری لپ‌تاپم وسط امتحان اونطوری همه احوالاتم رو به هم می‌ریزه و‌ جوری ضربان قلبم رو بالا میره که می‌تونم تپش قلبم رو روی میزم حس کنم!

الان می‌تونم تا حدود زیادی تشخیص بدم که چه مواقعی ترس و اضطرابم یه واکنش طبیعی و سازگارکننده‌ست و چه موقعی از حد گذشته و بدنم داره بال بال می‌زنه که بهم نشون بده اتفاقات خوبی در حال افتادن نیست.

آگاهی من نسبت به پروسه زیستی و روانی‌ای که در مواقع استرس در بدنم اتفاق میفته، باعث شده امروز تا حد توانم بتونم تاثیر این استرسورها بر بدنم رو کنترل کنم و این راه برای من هنوز ادامه داره...

.

Reference:

"Psychological Science"

Michael S. Gazzaniga

"A Field Guide to Human Capital Assessment"

Scott Dust