جلسه سیزدهم / ۲آبان۱۴۰۴

حجت الاسلام قنبریان

 ادامه پیامدهای عدم تحقق حقوق متقابل مردم و حکومت / بسته دوم توالی های سوء:

فَعُمِلَ بالهَوی

جامعه ای که دچار اختلاف کلمه و دغل کاری در دین شده و امور از مجاری اجتماعی کَنده شده؛ تبعاً براساس هوی و هوس عمل می شود!

پدیده خود امامی!

تصویر مساله در هر دو صورت اجحاف والی/ غلبه رعیت:

- اجحاف والی در امور دنیایی؛ رها کردن دین، خود امامی مردم را در پی دارد!

- اجحاف والی در دین؛ حرکت پاندولی جامعه به عمل کردن به هوی و هوس می کشد!

- در غلبه رعیت و بی اقتداری حکومت هم که قصه روشن است!

توجه دوباره به حقوق اساسی و نیاز بدان برای تربیت عمومی جامعه

عُطِّلتِ الاحکام

لازمه بیّن عمل به هوی، تعطیل احکام الهی است.

کلونی ها و ائتلافها بر عصیان شکل می گیرد

تصویر مساله در صورت غلبه رعیت: آنارشی و خود امامی به تعطیل احکام می انجامد

در صورت اجحاف والی؛ مثل فراز قبل

دو دستور در اینباره:

الف) اجبار نکردن مردم در چیزی که گردنشان نیست (نامه ۵۳)

ب) همان که گردنشان هست هم با استیفاء حقوق و تمام رفق (غرر)

و کَثُرت عِلَلُ النفوس

بیماری های جانها زیاد می شود!

بسته آخر پیامدهای زنجیره توالی:

وحشت نداشتن از حق بزرگی که تعطیل شود یا باطل بزرگی که برپا شود!

امر عمومی دیگر مساله کسی نیست!

این در آینه تاریخ صدر اسلام پیداست

ذلیل شدن ابرار و عزیز شدن اشرار و بزرگ شدن عقوبت خداوند بر بندگان!

این هم لازمه قهری برای قبلی است!

کار می کشد به کربلا و عاشورا!