"Büyük Türkiye" sloganı ilk kez 60'ların ortalarında duyulmaya başlandı. Türk ekonomisi askeri müdahalelerin, geçiçi hükümletin elinde istikrarsız, durgun bir hal almıştı. 1965'ten sonra sistem yerleşmeye başladı. Ekonomi de kendine geldi. 2. Kalkınma Planı'yla liberal bir ekonominin çarkları döndürüldü. Özal sektör teşvikleri bir yandan, Keban Barajı, Boğaz Köprüsü gibi büyük projeler öbür yandan, ülkede refah yayılmaya başladı. Köylere elektrik gidiyor, dünyadaki büyümeden Türkiye de nasibini alıyor, ülke başbakanın tabiriyle "ikiye katlanıyor"du. Enflasyon, yüzde beşti.

Temel atma törenlerinin birinden diğerine koşturan Demirel'in keyfine diyecek yoktu. Tabii bu canlılık sosyal yaşama da yansıyordu. Sendikalar, dernekler, üniversiteler kıpır kıpırdı. Dünya ve Türkiye doludizgin 1968'e gidiyordu. Dünyanın ve Türkiye'nin tarihinde hep özenilerek bir kuşağa ismini veren yıl; 1968 gelip çatmıştı...