Despois de 2 anos que nos fixeron un chisco máis experimentados, non  estaría de máis decatarnos do bo que sería encher eses espazos na  memoria das nosas amizades para cando non esteamos. E, de paso,  recuperar o control sobre as nosas vidas e os nosos recursos, rexeitando  o aillado individualismo babeco co que nos quere engulir o sistema  neoliberal.

A música que soa é unha versión de Father and son, do Cat Stevens/Yusuf Islam, interpretada por Created by Connor https://www.youtube.com/channel/UCIbsgL51kLSL4bxI8EfC7gA

Podes ler o artigo en: https://loispardo.wordpress.com/2022/03/28/bohemio/