มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีค่ะ หนูมีเรื่องอยากจะระบายและอยากปรึกษา คือหนูไม่เคยมีแฟนมาก่อน ตอนที่หนูอยู่ ปี 1 หนูแอบชอบผู้ชายคนหนึ่ง ภายนอกเขาเป็นคนหล่อ สูง และผิวขาว เราเจอกันในงานของมหาวิทยาลัย แล้วก็แอบชอบมาเรื่อย ๆ จนวันหนึ่งตอนที่อยู่ตอน ปี 2 หนูก็เจอเขาในแอปหาคู่ แล้วหนูก็ไปเป็น FWB กับเพื่อนของคนที่หนูแอบชอบค่ะ เขาชื่อแม็ก หนูเป็นเด็กของเขา หนูอยู่ในความสัมพันธ์นี้มา 1 ปี หนูก็รู้ว่าเขามีแฟนแล้วค่ะ แต่หนูกับเขาก็ยังอยู่ในสถานะนี้อยู่ จนวันหนึ่งหนูได้เจอผู้ชายคนหนึ่งที่ทำให้หนูออกจากความสัมพันธ์นี้ได้ เขาชื่อเสก หนูก็เลยจบกับแม็กแล้วมาคุยกับเสกแทน ตอนนั้นในช่วงแรก ๆ มันดีมาก ดีแบบมาก ๆ เลยค่ะ แต่แล้วมันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่หนูคิดไว้ค่ะ เสกไม่ได้มีแค่หนูคนเดียวค่ะ เขามีคนอื่นทั้ง ๆ ที่หนูมีเขาแค่คนเดียว มันเลยทำให้หนูกับเสกเลิกกันไปในรอบแรก แต่หนูก็กลับมาคุยกับเสกอีกรอบนึง แต่รอบนี้เขามีความรู้สึกกับหนูเปลี่ยนแปลงไป เขาเกลียดหนูมากเขาบอกว่า เราเลิกยุ่งกันไปดีไหม เขาเบื่อหนู หลังจากนั้นเขาก็ตัดช่องติดต่อหนู แบบบล็อกทุกอย่าง เลยมาทบทวนว่าตอนที่หนูอยู่กับเสกมันมีความสุขแค่ช่วงแรก ๆ แต่หลัง ๆ หนูกลับรู้สึกเหนื่อยมาก ๆ ในการประคับประคองความสัมพันธ์นี้เอาไว้ หนูไม่มีความสุขเลย ตอนที่หนูอยู่กับคนที่ชื่อแม็กหนูกลับมีความสุขมากกว่าอีก ใจหนึ่งหนูก็คงยังรักเสก และอยากให้เขากลับมาหา แต่อีกใจหนึ่งหนูก็เจ็บทรมานมากค่ะ อยากให้เสกเขาเจอแบบที่หนูเจอ ให้เขาได้รู้สึกถึงสิ่งที่เขาได้ทำ และอยากให้เขาเจอคนแบบเดียวกับเขา หนูเลยสงสัยว่าหนูควรทำยังไงหนูถึงจะออกจากจุดที่หนูเป็นอยู่ตอนนี้ได้ หนูไม่อยากเจ็บแบบนี้อีกแล้วค่ะ

- สถานะเป็นตัวกำหนดความรู้สึกมวลรวมทั้งหมด ยิ่งสถานะเบาเท่าไหร่ ความสุขจะมากขึ้นเท่านั้น

- ความสัมพันธ์ที่จริงจัง จะมาพร้อมกับภาระผูกพันด้วยเสมอ หากว่าเราต้องการความสุขมาก จะต้องไม่คิดมากในเรื่องความสัมพันธ์

- ทำไมสถานะที่ไม่ผูกมัดในหลาย ๆ สถานะถึงมีความสุขมากกว่า ก็เพียงเพราะเราไม่ได้คาดหวัง ยิ่งคาดหวัง ยิ่งผิดหวัง จงรู้อยู่ในทุกสถานะ

- ลองเปลี่ยนบริบทการมองเช่น ตอนนี้เรามีแฟน เราก็ย่อมเห็นมุมของคนเป็นแฟน ลองคิดกลับกันถ้าเรามีสถานะที่เป็นเบอร์ 2 แล้วเบอร์ 1 จะรู้สึกแบบเดียวกับเราตอนเป็นเบอร์ 1 ไหม

- ถ้าเราคิดในมุมของเราว่า เราไม่ได้ผิดอะไร ใช่เราเองไม่ผิด แต่ถ้าคิดอีกมุมหนึ่ง เราต้องตระหนักว่า ตัวเราไม่ได้ทำอะไรผิดเลยก็ไม่ใช่ เพราะเราผิดในอีกจุดหนึ่งของอีกเรื่องราวหนึ่งเสมอ