มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีครับ ผมมีเรื่องจะปรึกษาหน่อยครับเกี่ยวกับครอบครัว เรื่องมีอยู่ว่าบ้านผมกับบ้านแม่อยู่ติดกัน บ้านแม่เปิดร้านขายของชำ ส่วนตัวผมทำอยู่สนามบินซึ่งงานผมเนี่ยอยู่กับแดดเกือบตลอดเวลา เวลาผมเลิกงานแม่จะเรียกให้ผมมานั่งที่ร้านช่วยขายของ ก่อนหน้านี้ผมก็ช่วยเกือบทุกวัน พอหลัง ๆ มานี้ไฟลท์บินที่ทำงานเพิ่มขึ้นซึ่งมันก็เหนื่อยมาก ๆ พอผมเลิกงานมาผมก็เข้าบ้านไปอาบน้ำนอนพักผ่อน แต่ก็ไม่เคยได้นอนเต็มอิ่มเพราะแม่มาปลุกให้ช่วยขายของที่ร้านตลอด หลัง ๆ นี้ผมไม่ไปช่วยเขาที่ร้านเพราะเหนื่อยจากงานมาก แล้วเขาก็พูดกับผมว่า เลิกงานแล้วมาช่วยที่ร้านด้วยไม่ใช่เลิกงานแล้วจะเอาแต่นอนกับนอนไม่ช่วยอะไรเลย หลังจากวันที่เขาพูดแบบนี้กับผม พ่อแม่ก็ไม่ยอมคุยกับผมเลย คือที่บ้านไม่มีใครคุยกับผมเลยจะ 1 เดือนแล้ว ที่ครอบครัวไม่คุยกับผมเพราะผมไม่ไปช่วยเขาขายของ ปกติเวลากินข้าวแม่จะเรียกมากินตลอด คือตอนนี้ผมเหมือนรู้สึกว่าไม่มีครอบครัวเลย รู้สึกว่าเขาทำให้ผมไม่มีตัวตนแถมผมก็เป็นลูกคนกลางด้วย คือตอนนี้ควรทำยังไงดีครับ ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากช่วยขายของนะ แต่ผมทำงานมาเหนื่อยแล้ว ผมก็บ่นกับที่บ้านไปหลายรอบ หรือผมควรจะไปเช่าบ้านอยู่ที่อื่นดีครับ ขอคำแนะนำหน่อยครับ ท้อแท้มืดมนหนทางไปหมดเลย

- หากว่าปัญหามันมาจากภายใน เราก็จำเป็นจะต้องแก้ที่ภายในไม่ใช่ภายนอก

- รับรู้ให้ได้ว่าโลกเราใบนี้สอนใจเราว่า เราต้องปรับตัว พยายามให้เต็มที่แล้วให้ผลมันออกมาเอง

- วันนึงถ้าเราหนักเอาเบาสู้จริง ๆ แล้วเราเกิดไม่สบาย เป็นลมไปต่อหน้าต่อตาพ่อแม่เขาก็น่าจะเห็นใจเราบ้าง

- แต่จริง ๆ มันก็ไม่จำเป็นจะต้องให้ถึงขั้นนั้น เราก็ให้เขารับรู้ว่าเราไม่ไหวผ่านการสื่อสารให้ถูกต้อง

- ทั้งนี้ ปัญหาครอบครัวเป็นปัญหาที่แก้ไขได้ยากมันขึ้นอยู่กับการสื่อสาร และการตีความทั้งหมดด้วย