De podcast Aanwezig is het voorspel op de theatershow Aanwezig die vanaf februari '26 in de zalen loopt. Check johanterryn.com

Een aflevering met filosoof Ignaas De Visch vraagt om een potje filosoferen rond ‘aanwezig zijn’. Mijn missie: zo aanwezig mogelijk met hem in gesprek gaan. Onze telefoons? Die staan gewoon op luid. Want hier geldt: als één van ons wordt gebeld, stopt het gesprek. Punt.

Onderweg in dat gesprek botsen we op inzichten die blijven plakken:

- Helemaal opgaan in iets is een onwaarschijnlijke ervaring. Dan vliegt de tijd voorbij. Plots ben je drie uur later. Dàt is overgave.

- In Parijs ga ik altijd naar Musee d’Orsay om naar dat monumentale werk van Courbet te kijken. Liever dat dan 12 seconden te besteden aan elk schilderij. Liever even de de tijd laten stilstaan in plaats van de fragmentatie en de vermoeidheid.

- Blaise Pascal zei al dat wanneer we ons enige tijd afzonderen, we bang worden van onze eigen gevoelens en nood hebben aan divertissement, afleiding. Dat wil zeggen dat we liever op zondag onze auto nog eens wassen dan dat we ons afvragen wat we d’r mee gaan doen, met die zondag.

- Het is toch opvallend dat we de hele tijd door tateren, tot op het moment dat er iets essentieels gebeurt en dan zeggen we : ‘daar zijn geen woorden voor’. Ik heb de laatste jaren van een aantal mensen afscheid moeten nemen en wat me vooral opviel was dat die mensen nooit méér aanwezig waren in m’n leven dan op het moment van de uitvaart. Omdat je dan overloopt wat die mens voor jou betekend heeft.

En helemaal op het einde: die ene vaste vraag. Stel dat je, met alle levenswijsheid van nu, terug zou kunnen gaan naar je 21-jarige zelf om één goede raad toe te fluisteren… wat zou je zeggen?

See omnystudio.com/listener for privacy information.