Ο Μπρουζλίς απόθανε, αλλά αυτό σημαίνει ΝΤΕ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ότι πρέπει να μην υπάρχει ο Μπρουζλίς; ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ.

Αυτό είπανε μέσες-άκρες διάφοροι ΒΙΖΙΟΝΕΡΙΖ του ασιατικου κινηματογράφου (ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ) όταν απόθανε ο Μπρουζλίς και έσιασαν το σκατιανό, ανίερο, ανήθικο, ξεφτιλάμενο και ΑΠΟΛΥΤΑ υπεροχόνιο είδος του ΠΡΟΥΣΠΛΟΤΕΣΙΟ.

Το οποίο μας έδωσε τι μας έδωσε; Καμιά 300ρια ταινίες, άπειρα word-plays με τους τίτλους ταινιών του μακαρίτη και ΑΥΤΟ ΕΔΩ, που πολλές ψυχές αναφέρουν συχνά ως το χειρότερο προιον του είδους.

ΑΙΣΧΟΣ λεμε εμείς. Γιατί εδώ μιλάμε για ντοκιμαντέρ. Ερευνητικό ρεπορτάζ που θα ζήλευε και ο Χαρδαβέλας, αποκλειστικές συνεντεύξεις που θα ζήλευε και ο Θέμης Γεωργαντάς, αληθοφανή πλάνα ΑΠΟ ΑΚΤΣΟΥΑΛ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ που θα τα έγλεπε ο Ευαγγελάτος και στο επόμενο πλάνο θα ήταν και ο ίδιος μέσα.

Δηλαδή όταν κάνει ο Ατέμπορος αυτά με τους λιόνταρους είναι καλά;

ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ. ΑΚΟΥ ΕΚΕΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ.

ΑΣΚΕΤΟΙ