Proces szkolenia na KRL jest wymagający -  czyli ścieżka do zawodu kontrolera ruchu lotniczego

W kolejnym odcinku podcastu "Wysokie Loty" Polskiej Agencji Żeglugi Powietrznej po krótkiej przerwie świąteczno-noworocznej wracamy z nową rozmową. Gościnią Marcina Hadaja jest Dagmara Urbańczyk, praktykantka ruchu lotniczego w PAŻP.

Codzienność na kursie KRL

Dzień praktykantki ruchu lotniczego, jak opowiada Dagmara Urbańczyk, jest intensywny i pełen różnorodnych zadań.  Początkowy etap szkolenia przypomina uniwersyteckie wykłady, gdzie kursanci zdobywają wiedzę m.in. z zakresu budowy statków powietrznych czy prawa lotniczego. Każdego dnia uczestnicząc w zajęciach pochłaniają ogromną dawkę wiedzy, a potem regularnie poświęcają nauce czas „po godzinach” kursu.

Po teorii nadchodzi czas na symulacje. Praktyka na symulatorach to kluczowy element szkolenia, gdzie przyszli kontrolerzy uczą się zarządzać ruchem lotniczym w kontrolowanych warunkach. Dagmara podkreśla, że mimo iż są to tylko ćwiczenia, emocje bywają podobne do tych, które towarzyszą pracy na prawdziwej sali operacyjnej. 

Przyszli kontrolerzy są nieustannie oceniani - zarówno podczas wykładów teoretycznych, jak i praktyki na symulatorach. Osiągnięcia w nauce, a także predyspozycje do pracy w określonych działach, takich jak kontrola obszaru czy wieża, decydują o przydziałach do dalszego szkolenia. Proces ten wymaga nie tylko zdania egzaminów, ale także wykazania się odpowiednimi cechami osobowości, jak wyobraźnia przestrzenna i umiejętność szybkiego podejmowania decyzji.

Pasja do lotnictwa

Dagmara przyznaje, że pasja do lotnictwa nie jest konieczna na starcie, ale często rozwija się w trakcie szkolenia. Zainteresowanie tematem i fascynacja logistyką oraz bezpieczeństwem lotów są naturalnymi towarzyszami na tej drodze. Dla wielu kontrolerów praca jest nie tylko zawodem, ale też źródłem satysfakcji.

Rozważania na temat przyszłości zawodu kontrolera często dotyczą możliwości zastąpienia ich przez sztuczną inteligencję. Jednak jak twierdzi Dagmara Urbańczyk, ludzka intuicja, przewidywanie i zdolność do adaptacji nadal pozostają niezastąpione. Pomimo postępu technologicznego, kontrolerzy wykonują niezwykle skomplikowaną pracę, której automatyzacja jest trudna do wyobrażenia.