der ya Sinema Kulübü’nün 14üncü buluşmasında başrolünde Taron Egerton’ın oynadığı Jon Baird’in yönettiği 2023 yılı yapımı Tetris adlı filmi konuştuk.

Film video oyunu tasarımcısı Henk Rogers’ın, 1984 yılında Tetris’in küresel haklarını güvence altına almaya çalışmasını anlatıyor. İşin sıradışı tarafı oyunu Sovyetler Birliği'nde bir programcının yapmış olması ve Rogers’ın Moskova’da entrikalarla dolu bir maceraya atılması.

Buluşmamızda oyunlar hakkında epey konuştuk. Ben Game &Watch’ımı hatırladım Donkey Kong, 1982’de elimizden düşürmezdik. Bugün çocuklarımıza söyleniyoruz ama aradaki ilerleme farkını düşününce onların bağımlılık seviyesine veya direnme zayıflığına şaşırmamak lazım.

Oyun çok önemli bir olgu insanın hayatının her anında. 37inci bölümde Yeşim Kunter ile Oyun Oynamanın Gücü’nü ve 144üncü bölümde Ulaş Karademir ile Oyun Girişimciliği’ni konuşmuştuk, hararetle tavsiye ediyorum dinlemenizi.

Tetris’in büyük başarısı basitliğinde, daha doğrusu mantığının basitliğinde. Oyun tek planda oynanıyor. Son birkaç yılda ise aynı tarzda yeni bir oyun yaklaşımıyla tanıştık. Günde bir oyun. NewYork Times’ın satın aldığı Wordle gibi, veya Linkedin’in bir süre önce sunduğu Queens gibi.

Bunların ortak özelliği olarak farklı beceri seviyesindeki oyuncuları kendisine çekebilmesini, bir sohbete yol açmasını ve günde bir oyun gibi makul bir dozda uzun dönemli değer sunmasını sayabiliriz. Açıkçası insan doğasına daha yatkın buluyorum bu oyunları, umarım endüstri de kullanıcılar da buna uyanır, hatta sosyal medya da böyle bir şeye evrilir, sonsuzluk havuzları denen uyuşturucudan elbirliği ile kurtuluruz.

Ben filmle 2001-2003 yıllarında Moskova’da yaşamış biri olarak da ayrı bir bağ kurdum, filmi o gözle de izledim, bölüm içindeki yorumlarımda bulabilirsiniz. Biraz kısa bir bölüm olacak zira çok fazla film dışına da çıktı sohbetimiz.

Bu bölümde sözlerine yer verdiğim arkadaşlarım 
(02:31 ) Meral Kuzu, (05:01 ) Mete Yurtsever, (08:38 ) Seda Diril Boyraz ve (11:25 ) Mürsel Çavuş.

Support the show