Το νέο βιβλίο του Νίκου Αλιβιζάτου - αποσπάσματα του οποίου διαβάζει ο ηθοποιός Στέλιος Μάινας- ,πέρα από αυτοβιογραφία και ανασκόπηση της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, είναι πρωτίστως μια πολιτική παρακαταθήκη. Έτσι, λίγο πριν από τη μέση, και μέχρι το τέλος, ο φακός απομακρύνεται σταδιακά από τα γεγονότα της οικογενειακής και προσωπικής ιστορίας όσο και από αυτά της ευρύτερης ιστορίας, και εστιάζει σε αυτό που θα λέγαμε θεσμική ιστορία. Την ιστορία δηλαδή σημαντικών παρεμβάσεων στους θεσμούς, παρεμβάσεις που εισάγουν και εγκαθιστούν σταδιακά την κοινωνία των Πολιτών στη χώρα μας. Από την ίδρυση του Ε.Σ.Ρ, έως την υπεράσπιση μειονοτήτων στο δικαστήριο των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Από το σύμφωνο συμβίωσης, που αρχικά αφορούσε μόνο τα ετερόφυλα ζευγάρια, έως τους νέους νόμους για την ιθαγένεια και τα δικαιώματα των μεταναστών. Από τη μάχη για τις ταυτότητες και τις πρωτοβουλίες για το διαχωρισμό κράτους - εκκλησίας, με το σύνθημα «Πολιτεία – Εκκλησία: ρόλοι καθαροί», έως την προσπάθεια θεσμικής αντιμετώπισης του φαινομένου της αστυνομικής βίας. Σε αυτές κι άλλες πολλές πρωτοβουλίες και μεταρρυθμίσεις ο Νίκος Αλιβιζάτος δηλώνει παρών, άλλοτε σε ρόλο στρατηγού κι άλλοτε σε ρόλο στρατιώτη.