Η παραμονή της πρωτοχρονιάς είναι μία ημέρα υψίστης συμβολικής σημασίας. Για τους περισσότερους ανθρώπους αποτελεί ορόσημο αλλαγής και εφαλτήριο νέων στόχων και οραμάτων. Λαμβάνοντας υπόψιν τον ιδιαίτερο συμβολισμό της ημέρας, με το παρόν επεισόδιο επιθυμώ να παραθέσω ορισμένες σκέψεις για την σημαντικότητα της αλλαγής. Η αλλαγή προσεγγίζεται ως ψυχική διεργασία στον παρανομαστή της οποίας βρίσκεται η επιθυμία, η θέληση και κυρίως το κουράγιο. Αποτελεί πεποίθηση μου ότι για να συντελεστεί μία οποιαδήποτε αλλαγή στην εξωτερική ζωή ενός ανθρώπου, χρειάζεται πρώτα να προηγηθεί μία σύνθετη εσωτερική διεργασία, η οποία περνάει μέσα από τον δρόμο της αλήθειας. Το να αλλάξει ένας άνθρωπος σημαίνει ότι αποκτά ένα περισσότερο ενεργό ρόλο απέναντι στην ζωή, καλύτερη κατανόηση του εαυτού του και επιθυμία να ανοιχτεί προς μία νέα, πιο φωτεινή και δημιουργική  πραγματικότητα. Η μετακίνηση από το σκότος της αδράνειας προς το ξέφωτο της αλλαγής περιγράφεται μέσα από την Πλατωνική αλληγορία του σπηλαίου, η οποία ερμηνεύεται ψυχολογικά. Συμπερασματικά, η ψυχική αλλαγή είναι μία μακρά, απαιτητική και πολλές φορές  επώδυνη διαδικασία. Δεν υπαρχει όμως υψηλή τιμή να πληρώσει κανείς για να μπορεί να στέκεται γυμνός μπροστά στον εαυτό του και να μη ντρέπεται.