پیش از توسعه ی منابع انسانی اقدامات مهمی در راستای شکل گیری کسب و کار صورت می گیرد که بعضی از آن ها در مقالات قبلی مورد بررسی قرار گرفته است، اقداماتی که منجر به کارآفرینی نشده و صرفا مقدمات آن را فراهم می نمایند. با این حال در ادامه ی مسیر، برای پیشبرد کسب و کار، نیازمند استخدام نفرات جدید و ورود به وادی کارآفرینی خواهید بود.

قرارداد استخدامی یا قرارداد کار

“قرار داد کار” در قانون تعریف مشخصی دارد، بنا بر ماده ی هفت قانون کار : ” قرارداد کار، قرادادی کتبی یا شفاهی است که به موجب آن کارگر در قبال دریافت دستمزد، کاری را برای مدت موقت یا غیر موقت برای کارفرما انجام می‌دهد. ”

بسیاری از کارفرمایان گمان می کنند اولین روزهای استخدام کارگران می تواند خارج از چهارچوب های قانونی بوده و امکانی برای مطالبه ی حقوق آن ها وجود نخواهد داشت، این در حالی است که قانون برای تمامی روابط مجاز میان کارگران و کارفرمایان قواعدی وضع کرده است.

ارتباط میان شما و کارگران در قالب یکی از موارد زیر خواهد بود :

قرارداد کار با مدت زمان غیرموقت

در مشاغلی که جنبه ی مستمر دارند، اگر ارتباط میان کارگر و کارفرما برای مدت زمان محدودی تعریف نشود نوع قرارداد غیر موقت خواهد بود. در این نوع قرارداد ممکن است عینا موقت نبودن قرارداد ذکر شود یا بصورت کلی از تعیین بازه ی زمانی خودداری گردد. (اگر تمایل به همکاری دائمی با کارگرتان ندارید حتما در قرارداد مدت زمان آن را ذکر نمایید)

فسخ یک طرفه ی قرارداد امکان پذیر نبوده  و پایان آن با فوت، بازنشتگی ،ازکار افتادگی کارگر یا تعطیلی واحد صنفی اتفاق خواهد افتاد.

قرارداد با مدت زمان موقت

این قرارداد تنها تا برای زمان تعیین شده در قرارداد معتبر است و پس از آن کارگر و کارفرما تعهدی به یکدیگر نخواهند داشت. همچنین  در صورت قطع همکاری کارگر بدون عذر موجه، کارفرما می تواند ادعای خسارت نماید.

قرارداد کار معین

در این نوع قرارداد کارگر بازای حق الزحمه ی تعیین شده، متعهد به انجام کار مشخصی خواهد شد و پس از آن مطابق شرایط توافق شده قرار داد خاتمه میابد. معمولا زمان پایان کار در قرارداد ذکر می شود و امکان فسخ یک طرفه مقدور نیست.

قرارداد کار آزمایشی

قرارداد کار آزمایشی امکان ارزیابی شرایط برای کارگران  و توانمندی آن ها برای کارفرمایان را میسر می کند و طرفین برای مدت زمان مشخصی به یکدیگر متعهد شده و در صورت رضایت پس از پایان مدت زمان آزمایشی، نوع قرارداد تغییر خواهد کرد. هرچند نیازی به عقد دو قرارداد مجزا به عنوان آزمایشی و غیر آزمایشی نیست و می توان قرارداد اصلی را بگونه ای تنظیم کرد که پس از پایان دوره ی آزمایشی، قابل تبدیل به انواع دیگر قراردادها باشد، همچنین بیمه کردن کارگر در این قرارداد نیز اجباری است.

شرط اصلی استفاده از قرارداد کارآزمایشی آن است که کارگر سابقه ی فعالیت قبلی در مرکز صنعتی شما را نداشته باشد و حداکثر زمان آن برای کارگران ساده یک ماه، و برای کارگران ماهر سه ماه است.

در صورتی که کارفرما از کارگر رضایت نداشته باشد موظف است حقوق تمام مدت زمان توافق شده ی آزمایشی را پرداخت نماید (حتی اگر کارگر تنها یک روز مشغول به کار بوده باشد حقوق یک ماه یا سه ماه آزمایشی پرداخت میشود).

در حالت دیگر اگر کارگر تمایل به ادامه ی همکاری نداشته باشد کارفرما بر اساس تعداد روزهایی که مشغول به کار بوده است ملزم به پرداخت دستمزد خواهد بود. (اگر زمان به اندازه ی دو روز باشد، حقوق همان دو روز پرداخت می شود)

قراردادکار کارآموزی

این قرارداد در راستای ارتقای سطح آموزش و ارتباط صنعت و دانشگاه تعریف شده و تنها برای نیروی کار ۱۵ تا ۱۸ سال قابل استفاده است. در این نوع قرارداد نیز پرداخت حقوق و مزایا و حق بیمه ی کارگران اجباری است.

مشاهده ی متن کامل مقاله