اپیزود چهارم: وینسنت ونگوگ؛ زندگی میان درد و رنگ و جنون
83Description
می‌گویند برخی از ذهن‌ها بیش از حد می‌بینند، بیش از حد حس می‌کنند، و بیش از حد فکر می‌کنند. وینسنت ونگوگ یکی از همین‌ها بود؛ مردی که با هر ضربه‌ی قلم‌مو، دنیای درونش را روی بوم فریاد می‌زد، اما خودش در سکوتی پر از آشوب فرو می‌رفت.
ذهن او مثل یک تابلوی نقاشی بود؛ زیبا، آشفته، پر از حرکت و در عین حال، غرق در تیرگی. نشخوارهای فکری، نجوای بی‌پایان درد و شک، و تنهایی‌ای که حتی رنگ‌های زنده‌ی او هم نتوانستند آن را روشن کنند…
ونگوگ در آثارش جاودانه شد، اما خودش هیچ‌وقت آرامش را نیافت.
آیا رنج، لازمه‌ی نبوغ است؟ یا نبوغ، نفرینی است که ذهن را به اسارت می‌کشد؟ در این اپیزود، سفری می کنیم به دنیای درونی ونگوگ—جایی که رنگ‌ها، تنها وسیله ای بودن برای بیان یک جنگ درونی بی‌پایان...
...
🎧 گوش کنید و با ونگوگ از میان نور و تاریکی عبور کنید.
#وینسنت_ونگوگ #ذهن_بی‌قرار #نشخوار_فکری #هنر_و_رنج #نبوغ_و_جنون #روانشناسی_ذهن #درک_نابغه‌ها #تنهایی #خلاقیت #پادکست
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
United States
باران تویی ... اونی که میباره در مقابلت توهمی بیش نیست
و ای کاش همه ماها به درک و شعوری برسیم ک ونگگ کشی نکنیم...
ممنون پوریا جان. مثل همیشه عالیه
دورد به آقا پوریای گل، من چند وقتی هست که پادکست و کارهای شما رو دنبال میکنم و خیلی آموختم و لذت میبرم. ولی این اپیزود خیلی غمگین بود. همش منتظر نتیجه گیری آخرتون بودم که ببینم چطوری به مباحث فعلی پادکست ارتباطش میدید، و خب مثل همیشه کلام شما جالب بود ولی این یکی برای من کافی نبود. هیچکس نمیدونه آیا واقعا ونگوگ نشخوار فکری و خودسرزنش گری -به تعریف امروزی ما - داشته یا نه ، یا مثلا چقدر ژنتیک در اون حال و روزش موثر بوده ... بهرحال داستان گویی شما همچنان جذابه قابل استفاده ست. پایدار باشید.
نتيجه گيري آخرتون عالي بود و تكميل كننده اين اپيزود . اينكه آيا اينهمه استرس و نگراني واقعا درسته !؟ استرسي كه ميتونه لذت زندگي كردن رو از بين ببره. ممنون بخاطر تمام زحماتتون براي ساخت اين پادكست بينظير🙏🌹
سپاس پوریا جان کتاب شور زندگی ( داستان زندگی ونگوگ) و مولن روژ ( داستان زندگی لوترک ) عمیقأ سالها مرا غمگین کرد....! درماندگی این دو نقاش یکی به سبب رنج‌های روانی و دیگری به دلیل معلولیت جسمی ... از توان باورم خارج بود. نمیدانم دستاورد این بغض و همدردی در زیسته‌ام چه بود ؟ به هنر نقاشی علاقه‌مند شدم ، فقط در حد یادگیری چند تکنیک امشب با شنیدن این اپیزود دوباره اشک ریختم ولی بزرگ شدم ، سعی میکنم عبور کنم.
و آخ قلبم ازین همه غم و غصه ونگوگ ، ممنون پوریا جان 🙏🌹
😍😍😍
پوریا جان عالی بود مثل همیشه ، ولی برای من یه سوال پیش آمده به نظرت اگر روزگار و آدما و نشخوار های فکری ونگوگ نبود به نظرت چقدر ممکن بود این آثار به وجود بیاد ، اگر ونگوگ قرار بود مورد تایید باشه شاید هیچ وقت ونگوگ نمیشد ، شاید یه هنرمند گمنام با یه سری آثار مثل بقیه میموند ، بعضی وقت ها روزگار یک نفر رو تا مرز نابودی میبره، حتی نابود می کنه تا از خاکسترش شعله ای ابدی برای تمام تاریخ بوجود بیاره. این مرد شهید هنر شد به نظر من .
ممنون پوریای عزیز. مثل همیشه عالی
پادکست باران طوری داره پیشرفت میکنه که دور نیست رامین جوادی آهنگ تیتراژشو بسازه ...
یکی از اون چیزایی که از دست نشخوارهای فکریم نجاتم میده دیدن نوتیفیکیشن باران و گوش دادن به بارانه، جدی میگم بینظیری پوریاجان👌🏼
مثال خیلی خوبی از نشخوار های فکری را از دل تاریخ زدی
چقدر نسل خودمونو بیشتر دوست دارم که با این همه شکست همچنان جسورانه ادامه میدیم ...