کتاب "حماسه نانگاپاربات" سرگذشت  تیم های کوه‌نوردی آلمانی است که از سال های قبل از ۱۹۰۰ تا ۱۹۶۴، برای صعود قله نانگاپاربات- نهمین قله در بین هشت هزارمتری های معروف با ارتفاع ۸۱۲۵ متر- تلاش کردند.
سرپرستی ۵ گروه سال های پس از ۱۹۴۰، برعهده دکتر "کارل هرلیخ کوفر"- نویسنده- و دو گروه قبل از  آن  برعهده « ویلی مرکل»- برادر نویسنده - که در تلاش ۱۹۳۴ برای همیشه در یخچال های نانگا آرام گرفت.
 
از تیم مشترک آلمان ها و اطریشی ها ، "هرمن بول" در سوم ژوئن سال ۱۹۵۳ و "تونی کینسهوفر" ، "آندل من هارد" و "زیگی لو" در سال ۱۹۶۲ موفق به فتح قله شدند که متأسفانه کوهنورد توانمند "زیگی لو" در هنگام برگشت از قله سقوط می کند و جان خود را از دست می دهد .
در راه صعود نانگاپاربات ۳۲ نفر کشته می شوند و بدین ترتیب حماسه ای رقم می زنند، « حماسه ای با بیش از ۹۰ سال ستیز برای پیروزی، بدون وحشت از مرگ و بدون یک لحظه درنگ به هنگام عمل. در یادداشت های «هانس هارتمن» در شب آخر زندگی اش ، پیش از آنکه به همراه ۱۵ نفر دیگر زیر بهمنی در نانگاپاربات دفن شود  می نویسد : " به هرحال این کوه سرسخت قبل از صعود ما را از امتحان درآورده و سختی های زیادی تا همین جا تحمل کرده ایم. سرما و برف دو وسیله ای است که نانگاپاربات علیه ما به کار می برد. طبیعی است ما آن طور که باید با این اسلحه و قانونِ به کار بردن آن آشنایی نداریم. فقط می توانیم در این جنگ صبر و شکیبایی و دوستی به خرج دهیم . . . ما این جنگ را به جان می خریم و عجیب اینکه دشمن خود را نیز در این جنگ دوست می داریم.ما عاشق کوهستانیم.

اپیزود ۳۳ از پادکست مانگ هلات را در این فضاها می توانید بشنوید:
https://castbox.fm/va/4522530
T.me/mang_halat
Instagram.com/mo_nikravesh