بعضی از ما دوستمون کلبی رو تهدید کرده بودیم-دونالد بارتلمی
Update: 2023-12-16
30
30Description
اپیزود دهم داستاکو
بعضی از ما دوستمون کلبی رو تهدید کرده بودیم
نوشته‌ی دونالد بارتلمی
میزبان آرمین محمدپور
با همراهی پویا کیانی
کاور حمیدرضا عسگری
با تشکر از هانیه یزدانی
----------
دونالد بارتلمی (به انگلیسی: Donald Barthelme) (زاده ۱۹۳۱ – درگذشته ۱۹۸۹) نویسندهٔ پست‌مدرنیست آمریکایی بود. او همچنین به عنوان خبرنگار روزنامه، سردبیر مجله، مدیر موزه و استاد دانشگاه کار کرد. او یکی از بنیان‌گذاران اصلی رشتهٔ نویسندگی خلاق دانشگاه هوستون بود.
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
Top Podcasts
The Best New Comedy Podcast Right Now – June 2024The Best News Podcast Right Now – June 2024The Best New Business Podcast Right Now – June 2024The Best New Sports Podcast Right Now – June 2024The Best New True Crime Podcast Right Now – June 2024The Best New Joe Rogan Experience Podcast Right Now – June 20The Best New Dan Bongino Show Podcast Right Now – June 20The Best New Mark Levin Podcast – June 2024
In Channel
Download from Google Play
Download from App Store
United States00:00
00:00
x
،دورود. که باعث مشوید سواد ادبی. ما سیری رو به رشد. و آگاهی.بیشتر داشته. باشیم کارتون را عالی. انجام داده اید. بسیار. سپاسگذارم.
منم واسه یکی دوستای مشترکمون که مارو دور میزد و می‌رفت سمت دختری که قبلاً پسش زده بود و با دوست صمیمی خودش دوست شده بود همچین دادگاهی گرفتم😂اولش همه میگفتن بزار بیاد اینکارو میکنیم اونکارو میکنیم ،وقتی اومد فقط من بهش گیر دادم که کارش اشتباه هست بقیه دفاع کردن ازش و در نهایت اونا ازدواج کردن زمان کرونا و من شدم آدم بده داستان! تازگیا خبر اومد که همسرِ دوستم بازهم ولش کرده و در زمان ازدواج رفت با یکی دیگه و دارن جدا میشن خوشبختانه! پس دادگاهی کردن دوستامون به نفع خودشونه ....
درود بینظیر بود داستان و صحبت های بعد هم عالی بودن،فیلم ترکیه ای هم که گفتید دیده بودم و اشاره عالی ای بود
داستان خیلی خوب خونده شد، ممنون. بنظر من بکی از بهترین داستان کوتاههای ژانر کمدی سیاه هست. ولی بیشتر از همه گپ و گفت آخر پادکست بدلم نشست. ممنون🙏🙏🙏🙏🙏💚
داستان خیلی خوب خونده شد، ممنون. بنظر من بکی از بهترین داستان کوتاههای ژانر کمدی سیاه هست. ولی بیشتر از همه گپ و گفت آخر پادکست بدلم نشست. ممنون🙏🙏🙏🙏🙏💚
داستان خیلی خوب خونده شد، ممنون. بنظر من بکی از بهترین داستان کوتاههای ژانر کمدی سیاه هست. ولی بیشتر از همه گپ و گفت آخر پادکست بدلم نشست. ممنون🙏🙏🙏🙏🙏💚
به نظرم پراکندگی نداشتید خیلی هم عالی بود و به خوبی همه جانبه به داستان پرداختید چه به لحاظ و چه به لحاظ محتوی؛ از طرفی هم روانشناختی هم فلسفی نگاهش کردی و توضیحش دادین پویا جان. از شما هم آرمین جان ممنون که راه مادربزرگ پویا رو ادامه می‌دین.
همه ما گاهی شورش را درمی آوریم و از تعادل خارج می شویم (مثل وقتی فقط کتاب پشت کتاب می خوانیم...سیگار پشت سیگار...پول پشت پول...)و آنقدر از خطر این موضوع بی اطلاعیم که نویسنده مجبور شده ذره بینی با بزرگنمایی هزار بر روی نتیجه این کار ما بگذارد... وقتی شورش را در می آوریم در بهترین حالت و اگر دوستان خوبی داشته باشیم ؛اعدامی با گروه موسیقی و از طنابی آویزان از درخت در انتظارتان است ...وگرنه قوانین هستی که برپایه تعادل است به گونه ای دردناک تر با این بی تعادلی برخورد می کنند (سیمی به جای طناب...)
"شورش را درآورده" هرچه داستان در ذهنم می چرخد..هرچه با من زنده گی می کند؛فکر می کنم نقطه کلیدی داستان "شورش را درآورده "است... "لاتاری"نیست...پایبندی صرف به عادت ها و آیین ها و سنگ بارانی برای آنکه باران بیایید در مزارع و نه"دوازده مردخشمگین" که هیات منصفه ای هستند که اندکی بی حوصلگی شان به "گیوتین"می رسد.
اول اپیزود که داشتین میگفتین چه چالشهایی برای بهتر شدن پادکست دارین، داشتم فکر میکردم همین هم عالیه، چرا همش باید بهتر و بهتر بشیم، ولی وقتی اپیزود تموم‌شد فکر کردم چقدر سطحی بودم، اگه من این داستان رو شنیده بودم شاید فقط ده درصد درگیر داستان و پیامهای موردنظرش میشدم، ولی با گفتگوی آخر اصلا لول و سطح عوض شد، عالی بود، عجب گفتگویی بود، عاشق این پراکنده‌گویی‌های متمرکزم 😊 بدون توقع دوستتون دارم و دنبالتون میکنم 👌
همه ما گاهی شورش را درمیاوریم... خوب است کسی به ما یادآوری کند... خوب است چیزی به ما یادآوری کند شورش را درآورده ایم... خواه سمفونی ۴ آیوز باشد...خواه طنابی آویزان از درخت که می توانست سیم باشد در مراسمی با حضور"ما"
فکر میکنم اعدام کردن توی این داستان لزوما به معنای اعدام کردن حقیقی نیست این کشتن روح طرف مقابل کاریه که هر روز داریم با هم دیگه انجام میدیم بدون اینکه طناب داری در میون باشه و انقدر با رفتار، حرف و نگاهمون اینکارو انجام دادیم که به ی عادت کاملا منطقی تبدیل شده و شاید اگر میخواستیم شخصا کسی رو پای چوبه دار ببریم، واسش مراسم بگیریم، کمکش کنیم از صندلی بالا بره و طناب دور گردنش بندازیم از اینکار منصرف میشدیم.
وقتی شنیدم آقای کیانی داستان انتخاب کرده، خودمو برای شنیدن یه شاهکار آماده کردم شاید اگه الان ۷ سال پیش بود و ایشون داشت توی کافه کتاب این داستان میخوند نگاه منم تا چند ساعت این مدلی بود که نویسنده چی میخواست بگه؟ اما الان بعد از گذشت چند سال و آشنایی با سبک داستان خوانیشون خیلی سریع درک کردم که نه فقط با ی داستان که با ی اثر بینظیر طرفم اثری که هرچقدر بگذره تازه میفهمم دقیقا چه اتفاقی داره میفته.
سلام راستش من دیشب گوش کردم بمحض آپلود ولی کامنت نگذاشتم تا دوباره گوش بدم و نظر کاملتری بدم اولا اینکه دیالوگی شدن آخر پادکست را پسندیدم و اگر بازخورد های مثبت داشت پیشنهاد میکنم همین روال را ادامه بدید دوما اینکه بارتلمی را با ترجمه احسان لامع نخونید که بسیار ترجمه ضعیفی بود امروز متوجه شدم باز جا کم آوردم ادامه در کامنت بعد
من با شنیدن این اپیزود طور دیگری لذت بردم ،چون در روزگاری که همه چی به سمت عوام دوست و عوام پذیرانه شدن پیش میره ،ترجیح من اینه وقتی که میذارم ،علاوه بر لذت بخش بودن برام آموزنده هم باشه (به عنوان کسی که در ادبیات داستانی کاملا عوام محسوب میشم)و این اپیزود کاملا اینطور بود برام ،روز به روز کارتون داره بهتر و بهتر میشه همینطور ادامه بدین دوستان عزیز ،به امید روزی که مخاطبتون میلیونی باشه