دلم گرفت ای هم نفس؛ پرم شکست تو این قفس…
تو این غبار، تو این سکوت
چه بی صدا… نفس نفس…
از این نامهربونی ها دارم از غصه میمیرم!
رفیق روزِ تنهایی، یه روز دستاتو میگیرم…
تو این شب گریه میتونی؛ پناهِ هق هقم باشی
تو ای همزادِ هم خونه
چی میشه عاشقم باشی؟!
دوباره من، دوباره تو…

دوباره عشق؛ دوباره ما
دو هم نفس دو هم زبون؛ دو همسفر دو همصدا
تو ای پایان تنهایی…
پناه آخرِ من باش
تو این شب مرگیِ پاییز، بهار باور من باش
بذار با مشرق چشمات؛ شبم روشن ترین باشه
میخوام آیینه ی خونه؛ با چشمات همنشین باشه
دلم گرفت ای هم نفس؛ پرم شکست تو این قفس…
تو این غبار، تو این سکوت
چه بی صدا… نفس نفس…