سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۲ با خوانش محمدرضا مومن نژاد
Update: 2025-11-17
Description
غزل شمارهٔ ۴۲ از (سعدی » دیوان اشعار » غزلیات) را با خوانش محمدرضا مومن نژاد بشنوید.
فایل صوتی متناظر را می‌توانید در قالب mp3 از این نشانی (اندازه 6.67 مگابایت) دریافت کنید.
متن خوانش:
نشاید گفتن آن‌کس را دلی هست
که ندهد بر چنین صورت دل از دست
نه منظوری که با او می‌توان گفت
نه خصمی کز کمندش می‌توان رست
به دل گفتم «ز چشمانش بپرهیز»
که هشیاران نیاویزند با مست
سرانگشتان مخضوبش نبینی
که دست صبر برپیچید و بشکست
نه آزاد از سرش بر می‌توان خاست
نه با او می‌توان آسوده بنشست
اگر دودی رود بی‌آتشی نیست
و گر خونی بیاید کشته‌ای هست
خیالش در نظر، چون آیدم خواب؟
نشاید در به روی دوستان بست
نشاید خرمن بیچارگان سوخت
نمی‌باید دل درماندگان خست
به آخر دوستی نتوان بریدن
به اول خود نمی‌بایست پیوست
دلی از دست بیرون رفته سعدی
نیاید باز تیر رفته از شست
Comments
In Channel
Download from Google Play
Download from App Store
United States00:00
00:00
x
