یکی از سؤالات خوبی که بد نیست گاهی از خودمان بپرسیم این است که «من دارم برای خودم زندگی می‌کنم یا دیگران؟» تلاش برای جواب‌دادن به این سؤال قطعاً سؤالات بیش‌تری پیشِ‌روی آدم می‌گذارد: «هویت من تا کجا فقط هویت من است و از کجا با هویت دیگران گره می‌خورد؟ زندگی‌ام تا کجا مال خودم است و از کجا دیگران هم حقی در آن دارند؟ گذشتۀ من و خاطراتم چطور؟ کدام خاطره را من ساخته‌ام و کدام خاطره را دیگری برایم ساخته؟» و همین‌طور به حجم این مثنوی هفتاد من سؤال اضافه می‌شود.

پس شاید بد نباشد زمانی پای صحبت کسی بنشینیم که به‌نوعی با این سؤالات دست‌وپنجه نرم کرده و می‌کند. روایت او شاید بتواند تأثیری ایضاحی، هرچند کوچک، بر وضعیت پاسخ‌های ما بگذارد.