نامه اول یوحنا ۲: ۱۲ الی ۱۴
Description
رشد ایمان؛ داستان هر ایماندار
زندگی مسیحی چیزی نیستش که همیشه آسان باشه، گاهی چالشهایی وجود داره که مجبور به تصمیم گیریهایی میشیم که شاید بعد از گذشت ماهها یا سالها، یروز پیش خودمون بگیم که شاید بهتر بود اون موقع تصمیم دیگهای میگرفتم.
این میتونه بخاطر تجربیاتمون باشه یا شناخت بیشترمون از مسیح و اراده اون.
ممکنه شما هم اینو تو زندگی روحانیتون تجربه کرده باشید که بخاطر کمتجربگی مثل یک کودک تصمیم گرفته باشید گاهی از روی هیجان مثل یک جوان و ممکنه هم مثل یک مرد با تجربه، چالشهایی که برای تصمیمگیری داشتید را پشت سر گذاشته باشید.
یوحنا این موضوع را به کلیسا به این صورت میگه که هر ایمانداری، تو هر دوره روحانی، باید بدانه که دشمن، ایمان اون رو هدف گرفته، ممکنه با وسوسهها یا حتی آموزههایی که ظاهر مذهبی یا مسیحی دارن و کلیسا باید بدانه چطور تو این شرایط ادامه بده و مثل یک مرد بالغ بتونه این خطرات رو که حتی ممکنه از دل کلیسا بیرون بیاد، بشناسه مثل: بدعتها، فلسفهها یا تفکرات انسان محور رو.
برای همین یوحنا، با لحنی پدرانه، کل کلیسا را به این سه گروه تقسیم میکنه: فرزندان، جوانان، و پدران که به طور خاص به هر گروه، چیزهایی را که بخشی از هویتی هستش که نباید فراموش کنن را یادآوری میکنه.
بیاید به آیات امروز را از فصل ۲ نامه یوحنا ۱۲ را ۱۴ را بخونیم.
ای فرزندان کوچک، به شما مینویسم زیرا گناهانتان به خاطر نام مسیح آمرزیده شدهاند. ای پدران، به شما مینویسم، زیرا او را كه از ازل بوده است، میشناسید. ای جوانان، به شما مینویسم، زیرا كه بر شیطان پیروز شدهاید. ای كودكان، به شما نوشتهام، زیرا شما پدر را میشناسید. ای پدران، به شما نوشتهام، زیرا او را كه از ازل بوده است، میشناسید. ای جوانان، به شما نوشتهام، زیرا نیرومند هستید و کلام خدا در شماست و شما بر شیطان پیروز شدهاید.
وقتی تازه ایمان آورده بودم، همه چیز واسه من تازگی داشت، شاید این رو شما هم تجربه کرده بودید که انگار روی زمین نبودم. فکر میکنم این بخاطر این بود که میدانستم پاک شدم و گناهی دیگه روی من نیست. این رو از افراد زیادی شنیدم که همچین حسی مشترکی داشتن و شاید بخاطر همینه که اول از همه یوحنا میگه ای فرزندان، این را به شما مینویسم چون گناهان شما بخاطر اسم مسیح پاک شده. این اولین چیزیه که میشه با مسیح درک کرد و نتیجهاش را دید اما این همه چیز نیست. ما قراره رشد کنیم و همیشه مثل یک کودک باقی نمونیم. باید تو بدی کردن مثل یک کودک باشیم اما نه تو شناخت و فهم و درک. بخاطر همینه که کتاب مقدس از ما میخواد که رشد کنیم و بالغ بشیم، چون یک کودک، درک مسائل عمیق، تجربهها و جنگهای روحانی را نداره و همینطور نمیتونه از عمق رابطهای که با پدر میتونه داشته باشه، لذت ببره.
این چیزیه که تو دوران جوانی ایمانمون شروع به تجربهاش میکنیم.
از طرفی تو هیچ دورانی، شاید وسوسهها و فشارها به اندازه جوانی سراغ آدم نمیاد. این رو حتی تحقیقات جامعهشناسی و روانشناسی تائيد کردن.
از یک طرف وسوسهها شدت پیدا میکنه و از طرف دیگه، قدرت جوانی و هیجانات از هر طرف به شخص فشار وارد میکنند اما همین زمان هم، فرصت خوبیه که با وجود آزمایشهای مختلفی که سراغمون میاد، بتونیم بهشون غلبه کنیم چون هیچ جنگجویی نمیتونه تو میدان جنگ دوام بیاره بدون اینکه تجربه کافی از جنگ داشته باشه.
یوحنا داره به جوانان یادآوری میکنه که شما توانا هستید و میتونید از وسوسهها و آزمایشها پیروز بیرون بیاید. اون وقت هست که شروع به بالغشدن میکنیم. میتونیم بیشتر در حضور خدا باشیم و به جلال اون نگاه کنیم که چقدر زیبا و با شکوهه.
این همون حسی هستش که داوود تو مزمورش ۲۷ میگه:
یک چیز از خداوند خواستم، فقط یک چیز، و آن این است که تمام دوران عمرم در خانهٔ خداوند باشم و زیبایی جمال او را مشاهده کنم و دربارهٔ او تفکّر نمایم.
در نهایت، چیزی که خدا اراده کرده که روزی به اون تبدیل بشیم اینه که در ایمان، روزی پدر بشیم.
یوحنا درباره پدران این خصوصیت را میگه که او را كه از ازل بوده است، میشناسید.
این درباره شناخت عمیق و خاصی هستش که با سالها تجربه، دعا، رنج و وفاداری به دست آمده. پدران کسایی هستن که از طوفانهای مختلف گذشتن اما صبورانه و با ایمان به جلو نگاه میکنن، به کسی که از ابتدا همه چیز با اون شروع شد. کسی که از ازل بوده، تو سالها که باهاش در رابطه بودن، میدونن که میتونن بهش تماماً اعتماد کنن.
به اینطور، یوحنا تصویری از رشد روحانی را مثل میزنه که از بیگناهی و ایمان پاک کودکی، به جنگها و پیروزیهای جوانی میره و بعد به شناخت آرام و عمیق یک پدر.
این مراحل، تو هر ایمانداری باید وجود داشته باشه. تو هر کدوم از ما، همزمان چیزی از کودکی، چیزی از جوان، و چیزی از دوران پدری وجود داره. خوبه به این فکر کنیم که چطور زندگی و رابطه با مسیح را به خانه و خانوادههامون بیاریم. چطور کودکمان را مثل فرزند خدا بار بیاریم یا جوان را مثل مرد خدا تربیت کنیم یا پدران را تشویق کنیم که همچنان وفادار بمونن و نمونهای از ایمان.
اگر تو این حین، کسی افتاد، احیاش کنیم، اگر خسته شد، تشویقش کنیم و اگر گناه کرد، با فروتنی کمکش کنیم تا تو مسیح شفا پیدا کنه.
خداوند تو هر نسلی، کسایی رو داره از کودکان، جوانان و پدران و مادران ایمانی که تو اون ثابت موندن.
بیاید تلاش کنیم یکی از آنها ما باشیم و کسایی که در کنارمون هستن و را تشویق کنیم تا یکی از این افراد باشن که تو هر وضعیتی، به خداوند و کلام اون وفادار باقی بمونن تا روزی که در حضور اون بایستیم و اون را شادی کنان و سرود خوانان بپرستیم.
آمین
Social Media:
Website: https://kalameye-hayat.com
Telegram: https://t.me/KalameyeHayatofficial
Instagram: https://www.instagram.com/kalameyehayat
Youtube: https://www.youtube.com/channel/UCyhbpNCwyvva-yH1gwFNw1w/videos
#نامه_اول_یوحنا
#پادکست_مسیحی
#کلمه_حیات
#کتاب_مقدس
#ایمان_مسیحی
#زندگی_مسیحی
#رشد_روحانی
#ایمان
#چالش_روحانی
#کودکان
#جوانان
#پدران
#یوحنا
#وسوسه
#پیروزی_بر_شیطان
#مزمور
#پطرس
#وفاداری
#خداوند




