چهل و هشتم-من رفتم مونیخ

Update: 2024-07-02

Description

انتظار، مخصوصا اگر به درازا بکشد یا به یه بخش لاینفک از روزمره ات بدل شود، کیفیتی غریب و ناملموس است. از آن جنس کیفیاتی که نیروهای نامرئی زیادی را به وضعیت روحی روانی آدمی تحمیل می کند. تعریفش مبتنی بر مفهوم زمان است و از آنجا که زمان انتزاعی ترین مفهوم در حیات بشر ست، راه بردن به تودرتوی کیفیت انتظار تاحدی ناممکن است

Music 1: Shabzade, Ebi

Music 2: Old Soul, Hans Zimmer

Music 3: Safarnak, Khatere Hakimi

Comments (49)

kimia y

الان دوباره شنیدم، و یادم اومد دفعه ی قبل هم برام گروتسک نبود، اندوه مدام و مجسم و دردناک بود.

Jan 3rd

Reply (1)

Roya Sahraean

تو عالی هستی😍😍

Dec 16th

Reply (1)

Bahar Naseri

چقدر خوشحالم که برگشتین اینروزا واقعا بهتون نیاز داشتم. مرسی که هستین🌹

Aug 29th

Reply (1)

Farzan

دیگه اپیزودی تولید نمیکنید؟

Aug 24th

Reply (2)

Sana

پادکستی که باید چند بار گوش بدی ...همدردیم 🫂

Aug 11th

Reply (1)

Hadise Masoomy

با غمی برگششتی که در انتظارشم🙁

Aug 7th

Zahra

انگار داستان تمام مسافرا گره خورده به شب زده و سفرناک

Aug 1st

Mahya

با ندا چطور تموم شد؟🙂

Jul 24th

Mahya

سلام عاالیی بود😭😭😭

Jul 24th

Reply (1)

هيام

سلام .خوشحالم صداتونو دوباره میشنوم.امیدوارم اینبار فعالیتتون مستمر باشه

Jul 19th

Reply (1)

Kazem Yarahmadi

یه وقتی به دیگران می گفتم:مادر و خاک،دو وجه اتصال آدمی به زمین اند.ولی امروز در چهل و چهار پنج سالگی که معلق میان این دو ایستاده ام،احساس می کنم،مسافری هستم که این بار بی هیچ کوله و چمدانی باید،شاید همین چند روز دیگر بروم. پ،ن:این صرفاً یک حس است. کاظم یاراحمدی دلت بی غم هم خاک

Jul 14th