جلسه سوم

سخنرانی حجت الاسلام قنبریان

فاطمیه دوم هیات الزهراء(س) دانشگاه شریف /۱۲ آذر۱۴۰۳

جرات مندی در تنهایی

اگر قدرتی تشکیل و عده ای را خرید یا ترساند، عامه مردم در ناآگاهی یا بلاتکلیفی می مانند؛ آگاهان و دارایان اراده آزاد و اصیل اگر ساکت شوند، انحرافات بزرگ تاریخ پدید می آید.

فاطمه(س) در تنهایی ای جرأت مندانه سخن گفت و اقدام کرد!

- بَيْنَ كَمَدٍ وَ كَرْبٍ...

نه فقط برای ثبت در تاریخ بلکه تا مرز تغییر!

مردم ناستیزی در رهایی

جرأت مندی غیر از پرخاشگری است

۵ توصیف از شأن مردم در خطبه حضرت در گلایه آمیزترین روز تاریخ:

- عبادالله

- نُصُب امرِهِ و نَهیِه

- حَمَلَه دینه و وَحیِه

- اُمَناء الله علی انفسکم

۳ توصیف دیگر قبل از گلایه:

- معشر الفتیه

- اعضاد المله

- حضنه الاسلام

بعد: ماهذه الغَمیزه فی حقی و السِّنه عن ظُلامَتی؟!

بعکس برخی از ما که در وقت گلایه از مردم، هیچ شأنی برایشان قائل نمیشویم!

گلایه و اقدام برای همراهی و بازگرداندن مردم تا مرحله "انثیال الناس"!

- ثول= ازدحام و آمدن پی در پی؛ مرحله سوم بیعت بود نه اول!

- سقیفه، مردم سالاری نبود...!

- عقبه و غدیر ؛ دارالندوه و سقیفه!

پی مردم بودن، غیر از بایکوت کانون قدرت مسلط شده است (والله لا اُکلّمُکما من راسی کلمه...)