34
Update: 2023-06-23
79
79Description
34
Top Podcasts
The Best New Comedy Podcast Right Now – June 2024The Best News Podcast Right Now – June 2024The Best New Business Podcast Right Now – June 2024The Best New Sports Podcast Right Now – June 2024The Best New True Crime Podcast Right Now – June 2024The Best New Joe Rogan Experience Podcast Right Now – June 20The Best New Dan Bongino Show Podcast Right Now – June 20The Best New Mark Levin Podcast – June 2024
In Channel
Download from Google Play
Download from App Store
United States00:00
00:00
x
👏🏼
چرا اینقدر این اثر زیبا، زیبا حس می شود برای ما؟ یک دلیل قاطعش ترجمه فوق العاده آن هم هست
بر خلاف نظرم در آغاز کتاب ورونسکی اصلا ادم بدی نبود. هیچ بدی هم به آنا نکرد. در حالی که آنا بعضی اوقات با مردای دیگه گرم میگرفت که حسادت ورونسکی رو بر انگیزه. ورونسکی فقط عاشق بود.
خیانت... همیشه همه طرفها بازنده هستن
شاهکار
تالستوی بعنوان یک آقا چقدر شناخت از روحیات زن ها داشته . نابغه ست
آخ که دلم هم برای آنا سوخت هم برای ورونسکی...برای آنا بابت اینکه هنوز زن ها اونی هستند که نکوهش میشن حتی توسط خوانندگان کتاب...و چقدر حرص خوردم که کارنین لعنتی احتمالا کمتر از بقیه اذیت شده
آنا دست از دوست داشتن خودش کشیده بود و خود را لایق عشق نمی دانست و آن را نمی توانت باور کند. شاید ورونسکی تاوانی سنگینی داد، ولی در این داستان من بعنوان خواننده به همه حق میدهم. کارهای دنیا دقیقا همینطور است، بی منطق و خشن و افراطی.
عاالی بود
جالب برام تولستوی اغلب داستان های با این موضوعات درگیر بوده .
واقعا چه قلمی داشته نویسنده . خالق اینهمه شخصیت تو یک رمان که اینچنین ریز بین و موشکافانه تمامی ابعاد روحی روانی شخصیت هایی رو که خالقشون بوده رو برای خواننده توضیح میده که همه اینها دلالت بر توانایی و چیره دستی قلم و ذهن نویسنده داره و برای خواننده لذت بخش .
خطرناکترین سوال برای آدمیزاد همینه: من کی هستم؟ برای چی هستم؟ خب اخرش که چی؟ زندگی رو باید زندگی کرد. ذات آدمی طوری افریده شده که وقتی کار بدی انجام میده روح و فکرش بهش تشر میزنه و هشدار میده و برعکس؛ کار خوبی انجام بده ارامش فکری و روحی داره و یک رضایت قلبی. همین کافیه و این در گرو رضایت دیگران از توئه. اگر میتونی باری بردار وگرنه باری نباش بر دوش دیگران. همین. کاش میشد همه اینطور زندگی کنیم و راضی باشیم
در لحظه ای از ابدیت، درمیان عالم بیکران و بینهایت، حبابی بوجود می‌آید و چندی مپاید و می‌ترکد، آن حباب ماییم محشر بود نمیدونم چرا میگه این تفکر اشتباهه من خودم به این نتیجه رسیدم که نمیدونم چرا اومدم و قرار بعد چی بشه، (که در نهایت به نظرم نیست شدن محضه) ولی ما بهترین نوع زیستمون اینه که کارهایی رو بکنیم که رضایت درونی داشته باشه، حتی با اینکه میدونیم نتیجه مشهود و خاصی نداره، ولی زیستن زندگیمون هر لحظه در گرو رضایت از همون لحظه اس، لذت نه، «رضایت»، هرچند خیلی وقتا رضایت و لذت در یک چیزه