Eenmaal thuis blijken de complicaties van de stamceltransplantatie niet zomaar te verdwijnen. Het echte herstel lijkt uit te blijven. Pim krijgt het mentaal zwaar te verduren. Hij leeft in een nachtmerrie en wil vluchten – de zwartste periode in het jaar van zijn ziekte. Op het moment dat Pim zowel fysiek als mentaal weer iets sterker wordt, slaat het noodlot opnieuw toe. De ziekte blijkt te zijn teruggekeerd en zijn ruggenmerg is beschadigd - en dit veroorzaakt verlammingsverschijnselen. Voor Pim is het keerpunt bereikt als hij een permanent katheter krijgt. ‘Het is niet in mijn grip. Niet in jouw grip. Zelfs niet in de dokters hun grip.’