"Ik moet mezelf het vuur na aan de schenen leggen," bekent Hadewych Minis tijdens ons gesprek in haar Haarlemse woning. Een uitspraak die haar carrière perfect samenvat. Je kent haar wellicht als acteur. Ze won twee Gouden Kalveren en de belangrijkste toneelprijs. Ze speelde in talloze bekende films en series. Maar het kan ook zijn dat je haar kent als zanger. Ze durfde destijds een vaste aanstelling bij de prestigieuze Toneelgroep Amsterdam, nu ITA, op te zeggen voor een avontuur als freelancer, als zanger. Een geheel nieuwe richting.

Hadewych nam vaker dergelijke grote risico's. Ze vertrok bijvoorbeeld na de toneelacademie van haar geboorteplaats Maastricht naar de Verenigde Staten voor een vervolgopleiding in method acting. Voor ze het wist, stond dit voormalig verlegen Limburgse meisje - dat altijd onder de indruk was van de brutale mensen uit de Randstad - zelf Sinatra te zingen op straat in New York. Ik vind een dergelijke transformatie werkelijk ongelofelijk. Wat drijft haar om telkens weer zulke gedurfde keuzes te maken? En wat kunnen we daarvan leren?

👉 Op https://jongejaren.nl/hadewych-minis kun je het interview lezen en alle besproken videos, boeken, beelden en links terugvinden.

🎹 Luister naar de muziek van pianist Ron Adelaar, die voor Jonge Jaren 'Mens Durf te Leven' (1917) van Dirk Witte speelt: https://jongejaren.nl/ronadelaar

This is a public episode. If you would like to discuss this with other subscribers or get access to bonus episodes, visit jongejaren.substack.com