رود۲۷/ سریال پدران غایب، فرزندان گمشده(۷)/ سرزمین مادران
Update: 2024-09-12
731
731Description
منابع:
-مرد مرد اثر رابرت بلای- ترجمه فریدون معتمدی- نشر مروارید
-شفای رابطه ی دختر با مادر اثر سیلتن بازوف- ترجمه ساره سرگلزایی- نشر بنیاد فرهنگ زندگی
-زنانگی از دست رفته اثر رابرت الکس جانشون- ترجمه سارا کهربایی- نشر بنیاد فرهنگ زندگی
In Channel
Download from Google Play
Download from App Store
United States00:00
00:00
x
سلامممم ممنونم سلطان دمتون گرمممم غمتون کمممم 😘😘😘
❤️
بین تربیت یه دختر خوب با تربیت خوب یه دختر زمین تا آسمون فاصله است. تربیت یه دختر خوب یعنی این و بکاری تو مغزش که باید بی نقص باشی تربیت خوب یه دختر یعنی اینکه آگاه ، عاشق زندگی و شجاع باشی شما چطور تربیت شدی؟
بین تربیت یه دختر خوب با تربیت خوب یه دختر زمین تا آسمون فاصله است. تربیت یه دختر خوب یعنی این و بکاری تو مغزش که باید بی نقص باشی تربیت خوب یه دختر یعنی اینکه آگاه ، عاشق زندگی و شجاع باشی شما چطور تربیت شدی؟
دکتر شکوری عزیزم، صدایت و این اگاهی و نوری که از خودت به جهان ساطع میکنی جان چندین انسان را نجات داده و من یکی از آنها هستم، قدر دانم،، قدر دان وجود انسانی چون شما🙏🤍🌱🌹
❤️⭐️⭐️⭐️سپاس آقا مجتبی
خیلی خیلی ممنونم اقای شکری عزیز بابت همه این اپیزودها🌱
درود برشما
"خوشبخت ترین کودک کسیِ که سرزندگی رو در والدینش ببینه " 👌🏻✨
besdt
خوش‌بخت‌ترین فرزندان کسانی هستند که سرزندگی را در والدین‌شان می‌بینند. دستمریزاد.
بر خلاف اپیزود قبل، در اینجا تعبیر روانی از جادوگر شهر اُز جا می‌افتد و لذت بخش است. دستمریزاد.
این قسمت عالی بود..
بینظیر بود این سری پادکست و مخصوصا این قسمت🤌🏻✨️
❤️🫶 دلتنگیم، دلتنگ....
من میخوام واقعا فرمانروای زندگی خودم باشم
چقدر با این صدا تو گوشم خیابون ها رو قدم زدم و آرامش گرفتم چقدر شما و صداتون و مطالب تون حال آدمو خوب میکنه
سلام . بابا تو رو به خدا کی پشت میکرفن آب می خوره
من انقدر در قالب دختر خوب فرو رفتم که الان در ۲۸ سالگی متوجه میشم که تمام کودکی و نوجوانی‌م رو برای رضایت مادرم زندگی کردم و از اونی میخواستم بشم فاصله گرفتم
دیروز توی آخرین روز ۱۸ سالگیم ، سر کار این اپیزود رو گوش دادم و گریه کردم . وقتی اومدم خونه شب تولدم مادرم رو بغل کردم و ی دل سیر گریه کردم من از بچگی از مادرم جدا بودم مادرم بصورت فیزیکی بود ولی همیشه اطرافیان ما رو از هم جدا میکردن و هیچ وقت اون ارتباط عمیق بین ما شکل نگرفته بود . به خاطر همین از خلأ عاطفی وحشتناکی رنج میبرم . آقای شکوری عزیز ،چقدر قشنگ من رو توصیف کردید چقدر خوشحالم که انسانی مثل شما توی این سیاره زندگی میکنه . شما دنیا رو جای بهتری برای زندگی میکنید . با تمام وجودم ممنونم🤍✨