Discoverخوانش‌های گنجورسعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۲ با خوانش محمدرضا مومن نژاد
سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ  ۹۲ با خوانش محمدرضا مومن نژاد

سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۲ با خوانش محمدرضا مومن نژاد

Update: 2025-12-03
Share

Description

غزل شمارهٔ ۹۲ از (سعدی » دیوان اشعار » غزلیات) را با خوانش محمدرضا مومن نژاد بشنوید.


فایل صوتی متناظر را می‌توانید در قالب mp3 از این نشانی (اندازه 4.93 مگابایت) دریافت کنید.


متن خوانش:


کس به چشمم در نمی‌آید که گویم مثل اوست



خود به چشم عاشقان صورت نبندد مثل دوست




هر که با مستان نشیند ترک مستوری کند



آبروی نیکنامان در خرابات آب جوست




جز خداوندان معنی را نغلطاند سماع



اولت مغزی بباید تا برون آیی ز پوست




بنده‌ام گو تاج خواهی بر سرم نه یا تبر



هر چه پیش عاشقان آید ز معشوقان نکوست




عقل باری خسروی می‌کرد بر ملک وجود



باز چون فرهاد عاشق بر لب شیرین اوست




عنبرین چوگان زلفش را گر استقصا کنی



زیر هر مویی دلی بینی که سرگردان چو گوست




سعدیا چندان که خواهی گفت وصف روی یار



حسن گل بیش از قیاس بلبل بسیارگوست

Comments 
loading
In Channel
loading
00:00
00:00
1.0x

0.5x

0.8x

1.0x

1.25x

1.5x

2.0x

3.0x

Sleep Timer

Off

End of Episode

5 Minutes

10 Minutes

15 Minutes

30 Minutes

45 Minutes

60 Minutes

120 Minutes

سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ  ۹۲ با خوانش محمدرضا مومن نژاد

سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۲ با خوانش محمدرضا مومن نژاد

محمدرضا مومن نژاد