صدای شما: مرگ خودخواسته
Update: 2025-06-09
45
45Description
نظر مخاطبان دربارۀ پایان داوطلبانۀ زندگی با کمک پزشکی.
شما چی فکر می‌کنید؟ اگه کسی برای تموم کردن رنج زندگی از پزشکی کمک بخواد، در جایی که می‌دونیم چیز زیادی از زندگیش یا امیدی برای بهتر شدن وضع سلامتیش باقی نمونده، انتخاب سیستم پزشکی چی باید باشه به نظر شما؟ اگه علاقمندید نظرتون با صدای خودتون در اپیزود دیگری منتشر بشه، در تلگرام به آیدی
t.me/reza_amir_life
بفرستید برای من. عزت زیاد. رضاامیر
In Channel
Download from Google Play
Download from App Store
United States00:00
00:00
x
مرگ جسمانی یکی از آرامش بخش ترین تجربه های زندگی انسانهاست بشخصه یکبار تجربه مرگ و خروج روح از جسم رو دارم فراموش نشدنیه برام اون لحظه ای ک ب جسمم نگاه کردم و متوجه مرگ خودم شدم بدون استرس بدون هیچ تعلق خاطر در کمال آرامش مطلق بودم ولی گویا تقدیر ب ادامه زندگیم بود سالها بعدش ازدواج کردم و قشنگتر اینکه الان ی پسر ۱۱ ساله هم دارم ولی حتما ب پسرم وصیت میکنم در صورت زوال عقل و یا احیانا کمای عمیق ب زندگیم پایان بده
توی خواب و بیداری گوش میکردم و همچنان 😇
بعد ازسه ماه همه اپیزودهای پادکست رو تونستم به ترتیب گوش بدم و تموم کنم یه بیمار داشتم که در طیف اوتیسم قرار داشت و با وجود اینکه خودمو دندانپزشک صبوری میبینم متوجه شدم چقدر اطلاعات و اگاهیم و شیوه رفتارم با اون بیمارم ناقص بوده و ممکنه تجربه درمان بدی رو براش رقم زده باشم و خیلی منو به فکر فرو برد متشکرم بابت کار تاثیر گذاری که انجام میدین حتما منتظر اپیزود جدیدتون هستم البته با توجه به شرایط این روزها اگه زنده باشیم و بشه☺️
به نظر من سقط جنین بدون قید و شرط و اتانازی با تیم تشخیص باید قانونی باشه، چون هر دو پایان دادن به یک رنج طولانی هستن مخصوصا در رابطه با اتانازی فکر میکنم کسانی که مخالفم تا الان از نزدیک بیماری که در شرایط خیلی خیلی سخت یا استیج های پایانی سرطان هست رو ندیدن و نمیدونن چه رنج بزرگیه این که ببینی عزیزت برای کوچکترین کار ها محتاج کمک و دستگاه های پزشکی باشه، من خودم روزایی که پدرم از درد گریه میکرد و با صدای بلند آرزوی مرگ میکرد رو هیچ وقت یادم نمیره، مرگ یک بار اتفاق میوفته ولی بیماری که مدتها
سلام به نظر من در بعد شخصی اگر بهش فکر کنیم کاملا حق با کسی هست که تو شرایطیه و دلایل قوی برای این کار داره اما از طرف دیگه ما آدما متاسفانه یا خوشبختانه موجودات اجتماعی هستیم یعنی اکثر ما زندگیمون در قالب یک در هم تنیدگی با اطرافمان و آدمای نزدیکمون داره گاها تصمیمات ما اثر جبران ناپذیری رو زندگی اطرافیانمون میگذاره بنابراین فکر میکنم همون‌طور که فرد اونقدر دلیل داره ک همچنین تصمیم بزرگی بگیره و اون رو کاملا میپذیره باید به اطرافیان هم فرصت پذیرش داد
من خودم راضی هستم . هم اهدا عضو و هم اتانازی چون وقتی من هیچ احساسی از این دنیا ندارم و فقط سر بار ی باشم برای کادر درمان و خانوادم پس چه بهتر که زودتر این دفتر بسته بشه.
من خودم راضی هستم . هم اهدا عضو و هم اتانازی چون وقتی من هیچ احساسی از این دنیا ندارم و فقط سر بار ی باشم برای کادر درمان و خانوادم پس چه بهتر که زودتر این دفتر بسته بشه.
با سلام خدمت همه دوستان 🌺 سوالی داشتم چرا مامیتونیم زمانی که در صحت کامل جسمی و روانی هستیم تصمیم بگیریم که در زمان مرگ مغزی اهدا عضو کنیم ولی برای پایان دادن به یک زندگی نباتی چنین اجازه ای نداریم؟؟؟
متاسفانه خودکشی یک عمل ناگهانی و تکانشی هست در بیشتر مواقع، شاید فکرش از قبل باشه ولی اونزمان که فردی واقعا دیگه نمیتونه رنجش رو تحمل کنه دیگه نمیتونه درست هم فکر کنه وگرنه راههای بهتر از خودکشی هم وجود داره، مثلا دیگر کشی، هیچ توضیح بیشتری هم نمیدم 😂😂😜😜 والا. اتانازی ولی فرق داره و معلومه که از نظام فشل و درمانده ای مثل جمهوری اسلامی نمیشه توقع داشت موضع درستی در این مورد هم داشته باشه.
احسان عبدی پور یکبار خاطره ای گف در مورد یکی از همشهریهاشون که پیرمرد بعداز زمینگیر شدنش وقتی دید همسرپیرش باید پرستاریشو بکنه و توانایی رفتن به سرویس بهداشتی نداره چند روز به هیچ چیز لب نزد و درجواب به اعتراض همسرش ، گفت من بخورم که تو اینقدر اذیت بشی ؟؟پیرمرد خیلی زود رفت
🙏🏼🙏🏼
به نظرم زندگی خیلی غیرقابل پیش‌بینیه. به زندگی خودم در سال پیش و همین روزها فکر میکنم. میبینم کلی بلا سرم اومده ولی اون بلاها باعث شده در موقعیت‌های مختلفی قرار بگیرم و داستان‌های جدید برام پیش اومده. من موافقم اتانازی یا خودکشی یا هر چیزی هستم به این شرط که قطعیتی در کار باشه. ولی هیچ متر و معیار قطعی‌ای وجود نداره انگار به جز تجربیات قبلی آدما که اونم باز قابل تغییره.
خیلی خوبه که آدم وقتی میخواد در مورد موضوعی نظر بده،حداقل اطلاعات رو در موردش داشته باشه یا به دست بیاره،متأسفانه بعضی از دوستان اتانازی رو با خودکشی حاصل از یأس و درماندگی اشتباه گرفتن،مرگ خود خواسته فقط و فقط در مورد رنج غیر قابل تحمل جسمانی همراه با سلامت روان اعمال میشه،شخص باید صحت کامل عقل داشته باشه تا بتونه چنین تصمیمی رو بگیره
احتمالا نفر دوم اطلاعات خاصی در مورد اتانازی ندارن و فکر می‌کنن همینقدر راحت و الکیه.
درود به همه ، نظرات متنوع و از زاویه های مختلف به موضوع نگاه کرده بودند، نکته ای به نظرم اومد ، اینکه در طبیعت ، جاندار اگر در بدو تولد یا در طول زندگی شرایطی براش پیش بیاد که امکان ادامه زندگی با شرایط محیط را از دست بدهد ، به ناچار حذف میشه، ولی انسانها خیلی از این تغییر شرایط رو با علوم پزشکی و شرایط اجتماعی مدیریت می کنند و عملا در مقابل تکامل و انتخاب گونه ها رفتار می کنند،
از زاویه تکامل رفتاری که نگاه کنیم نمونه هایی از اتانازی غیراگاهانه در موجودات دیگه دیده میشه.مثل ماهی سالمون یا گرگها و فیلهای پیر و بیمار که از کروه فاصله میگیرن شاید برای صرفه جویی در منابع گروه.هر چند این رفتارها آگاهانه نیست،اما نتیجه نوعی انتخاب طبیعی جهت حفظ منافع گروه و تولید مثل حداکثریه.شاید اگر انقلاب شناختی گونه ما تا این حد وسیع و‌همه جانبه نبود،انتخاب طبیعی،ژنهایی از ما رو برمیگزید که نااگاهانه برای مصالح جمعی چنین تصمیمی میگرفتیم.شاید هم به دلیلی مشابه در ناخوداگاه.
به نظر من امروز راههای زیادی برای خودکشی فرد وجود داره که فرد بدون کمک کسی حتی می‌تونه به راحتی و بدون درد به زندگی خودش پایان بده اما معمولاً به مرحله انجام نمی‌رسه پس ظاهراً زور زندگی بیشتره برای عمده مردم اما افرادی هم هستند که به قول فرهاد ارکانی عزیز واقعاً نیاز به کمک برای پایان زندگی با کرامت انسانی دارند پس بهتره تلاش برای جلوگیری از سوء استفاده بیشتر بشه بجای تلاش برای ادامه زندگی بدون رضایت و درد نکته همون افرادی که به اسم اعدام جون افراد رو میگیرن با پایان زندگی خودخواسته مخالفن
اوووف عجب نظراتی!!! پایان خودخواسته زندگی به نظر من یک انتخابه و بالاترین جنبه‌ی اختیار داشتن در زندگیه جدا از بحث شرایط و دیگر چیزها و اتانازی هم جدا از تعارف یک خودکشیه فقط نظامند و قانونی که از هزار یک دردسر بعد از اقدام به خودکشی جلوگیری می‌کنه که بسیار هم عالیه و بنظرم یا باید قانونی بشه در تمام دنیا, یا اینکه شرایط استفاده از این حق و سفر به جاهایی که اتانازی قانونیه فراهم بشه.ولی این انتخاب باید بدور از هیجانات مقطعی و با آگاهی کامل انجام بشه وگرنه نتایج وحشتناکی به دنبال خواهد داشت.
وقتی رنج بیمار غیرقابل درمان و پایدارِ و شخص با اختیار کامل و عقلانی خواهان پایان زندگیه،اتانازی عملی مبتنی بر کاهش رنج،حفظ کرامت انسانی و احترام به خود مختاری فردِ.(هرچند خودم اختیار آزاد رو باور ندارم). این دیدگاه با اصول پرشکی مدرن و علوم اعصاب هماهنگه.
🥳