در تازه‌های پزشکی هفته می‌‌خوانید: غذاها چطور شما را خوش‌بوتر و جذاب‌تر می‌کنند؟ تعداد گام‌های روزانه ممکن است پیشرفت آلزایمر را به ‌تاخیر بیندازد.در چند دهه گذشته مشخص شده که بوی بدن ما تحت تأثیر ژن‌ها، هورمون‌ها، سلامت و بهداشت است و در این میان فرقی ندارد که مرد باشید یا زن، جوان یا پیر، دگرجنس‌گرا یا همجنس‌گرا، غالب یا مطیع، در دوران تخمک‌گذاری باشید یا باردار، بیمار یا سالم، شاد یا غمگین.

بسیاری از این عوامل از کنترل ما خارج‌اند، اما نه همه. یکی از تأثیرگذارترین عوامل بر بوی بدن، غذایی است که می‌خوریم. آنچه می‌خوریم نه‌تنها بر بوی کلی بدن اثر می‌گذارد، بلکه بر درک دیگران از ما، از جمله میزان جذابیت ما نیز تأثیر دارد.

از دیدگاه زیستی، غذا از دو مسیر اصلی بر بوی بدن اثر می‌گذارد: روده و پوست.

در فرایند هضم، باکتری‌های روده‌ای مواد غذایی را متابولیزه می‌کنند. برخی از واکنش‌های شیمیایی میان ترکیبات غذایی و باکتری‌ها باعث آزاد شدن گازهایی می‌شود. این امر می‌تواند منجر به بوی بد دهان یا هالیتوزیس شود، که بستگی به نوع غذای مصرفی دارد. آمارها نشان می‌دهند حدود یک‌سوم بزرگسالان در جهان از نوعی بوی بد دهان رنج می‌برند، هرچند علل دیگری نیز وجود دارد.

مسیر دوم پوست است. ترکیبات شیمیایی حاصل از متابولیسم غذا وارد جریان خون و بافت‌های مختلف بدن می‌شوند. برخی از آن‌ها از طریق تعریق دفع شده و با باکتری‌های سطح پوست واکنش می‌دهند و بوی بدن را شکل می‌دهند.

مواد غذایی مختلف، ترکیبات شیمیایی متفاوتی دارند که در مراحل گوناگون بوی خاصی تولید می‌کنند. با این حال، تقریباً همه‌ خوراکی‌های بدبو یک مقصر مشترک دارند: گوگرد. با وجود این، جالب است بدانیم که پژوهش‌ها نشان داده‌اند بعضی از این ترکیبات بدبو می‌توانند ما را جذاب‌تر کنند.

میوه‌ها و سبزیجات

کلم بروکلی، کلم، کلم بروکسل و گل‌کلم اگرچه از اجزای اصلی یک رژیم سالم‌اند، اما سرشار از ترکیبات گوگردی هستند که بویی شبیه تخم‌مرغ فاسد دارند. این ترکیبات پس از ورود به جریان خون و تعامل با باکتری‌های پوست، بوی تند و زننده‌ای در عرق ایجاد می‌کنند.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

مواد غذایی از جمله سیر و پیاز نیز به‌دلیل داشتن همین ترکیبات گوگردی، بوی دهان و عرق را تغییر می‌دهند. هنگام متابولیسم، آن‌ها به موادی مانند دی‌آلیل دی‌سولفید و آلیل متیل سولفید تجزیه می‌شوند که هرکدام در زمان متفاوتی از بدن خارج می‌شوند: بلافاصله پس از خوردن و حدود ۳۰ دقیقه بعد.

بیشتر بخوانید: کیوی، بهترین میوه برای درمان یبوست مزمن

با این حال، مطالعات نشان داده‌اند که هرچند سیر بوی دهان را بد می‌کند، اما بوی عرق زیر بغل را جذاب‌تر می‌کند.

سبزیجات دیگری نیز اثر خاصی دارند. مثلاً مارچوبه حاوی ترکیبی به نام اسپارازوئیک اسید است که هنگام هضم، ترکیبات گوگردی مانند متیل مرکاپتان و دی‌متیل سولفید آزاد می‌کند؛ موادی که موجب بوی خاص عرق و ادرار می‌شوند. این ترکیبات بسیار فرّارند، بنابراین بوی آن‌ها در فضا به‌راحتی پخش می‌شود و معمولاً تا بیش از پنج ساعت باقی می‌ماند. البته همه افراد این بو را تولید یا حس نمی‌کنند.

به‌طور کلی، مصرف بیشتر میوه و سبزیجات باعث می‌شود بوی بدن خوشایندتر شود. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۷ در استرالیا نشان داد مردانی که میوه و سبزی بیشتری مصرف می‌کنند، بویی میوه‌ای، گُلی و شیرین‌تر دارند.

همچنین مشخص شده که رژیم‌های با اندکی چربی، گوشت، تخم‌مرغ و توفو نیز باعث خوشبو شدن پوست می‌شود، اما رژیم‌های پُرکربوهیدرات، بوی ناخوشایندتری تولید کردند.

گوشت و ماهی

گوشت و ماهی نیز بوی بدن را تغییر می‌دهند، زیرا پروتئین‌های حیوانی در بدن به اسیدهای آمینه و چربی‌هایی تجزیه می‌شوند که سپس از طریق عرق دفع شده و با باکتری‌های پوست واکنش می‌دهند.

ماهی و لوبیا نیز به‌دلیل داشتن ترکیبی به نام تری‌متیل‌آمین (Trimethylamine) می‌توانند بوی تند و شبیه بوی ماهی ایجاد کنند. بیماری نادری به نام تری‌متیل‌آمینوریا یا سندروم بوی ماهی وجود دارد که در آن بدن قادر نیست این ترکیب را به ماده‌ای بی‌بو تبدیل کند، در نتیجه فرد بوی شدیدی شبیه ماهی گندیده می‌دهد.

الکل و قهوه

الکل – به‌ویژه در مصرف زیاد و مکرر – می‌تواند هم از طریق دستگاه گوارش و هم از طریق غدد عرق باعث ایجاد بوی نامطبوع شود. بدن هنگام تجزیه الکل در کبد، ترکیبی سمی و فرّار به نام استالدهید (acetaldehyde) آزاد می‌کند که بویی شبیه بوی کهنه الکل دارد.

همچنین الکل باعث کم‌آبی بدن و کاهش ترشح بزاق می‌شود و محیط مناسبی برای رشد باکتری‌های دهان فراهم می‌کند و بوی بد دهان را تشدید می‌سازد.

از سوی دیگر، کافئین موجود در قهوه و چای، غدد آپوکرین را تحریک می‌کند (غددی که در نواحی زیر بغل و کشالهٔ ران فعال‌اند) و باعث افزایش تعریق می‌شود. این افزایش عرق محیطی مناسب برای رشد باکتری‌ها ایجاد می‌کند و می‌تواند بوی بدن را تشدید کند.

تعداد گام‌های روزانه ممکن است پیشرفت آلزایمر را به ‌تاخیر بیندازد

یک مطالعه جدید نشان داده که افزایش تعداد گام‌هایی که هر روز برمی‌دارید، ممکن است سرعت زوال شناختی در سالمندانی را که از پیش نشانه‌های زیستی اولیه بیماری آلزایمر را دارند، کاهش دهد.



وجود پروتئین‌های بتا آمیلوئید و تاو (Tau) از نشانه‌های شاخص بیماری آلزایمر است. تجمع آمیلوئید می‌تواند از دهه سوم زندگی، یعنی از حدود ۳۰ سالگی، در فضاهای میان نورون‌ها آغاز شود و ارتباط بین سلول‌های مغزی را مختل کند. رشد رسوبات آمیلوئید، گسترش سریع پروتئین‌های غیرطبیعی تاو را در پی دارد؛ پروتئین‌هایی که درون سلول‌های مغز درهم‌تنیده می‌شوند و در نهایت موجب مرگ آن‌ها می‌گردند.

بیشتر بخوانید: برای دور کردن خطر سکته مغزی چقدر و با چه سرعتی راه برویم؟

به گفتهٔ دکتر وای-ینگ وِندی یائو (Wai-Ying Wendy Yau)، عصب‌شناس و پژوهشگر اختلالات حافظه در بیمارستان عمومی ماساچوست در بوستون و نویسندهٔ اصلی این پژوهش "فعالیت بدنی می‌تواند به کند شدن تجمع پروتئین تاو – که بیشترین ارتباط را با از دست رفتن حافظه دارد – کمک کند و روند زوال شناختی را در افرادی که در مراحل اولیه آلزایمر هستند به ‌تاخیر بیندازد."

این مطالعه نسبتا کوچک بود و تنها ۲۹۶ نفر بین ۵۰ تا ۹۰ سال در آن شرکت کردند، اما پژوهشگران از معیارهای عینی و دقیق استفاده کردند که اعتبار این مطالعه ۱۴ ساله را افزایش می‌داد. این پژوهش روز دوشنبه در نشریه Nature Medicine منتشر شد.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

نتایج نشان داد که تجمع تاو در افرادی که تا ۷٬۵۰۰ گام در روز پیاده‌روی می‌کردند، سه تا هفت سال کندتر بود. در مقابل، افرادی که کم‌تحرک بودند، افزایش سریع‌تری در سطح تاو و کاهش شدیدتری در عملکرد شناختی و توانایی‌های روزمره داشتند.

بیشتر بخوانید: آیا پیاده‌روی به سبک ژاپنی باعث بهبود سلامت قلب می‌شود؟

در سطح جهان، بیش از ۵۵ میلیون نفر مبتلا به زوال عقل هستند و آلزایمر شایع‌ترین نوع آن است که ۶۰ تا ۷۰ درصد از این موارد را تشکیل می‌دهد. پیش‌بینی می‌شود تعداد افراد مبتلا به زوال عقل تا سال ۲۰۵۰ به ۱۳۹ میلیون نفر افزایش یابد. این افزایش تا حدودی به دلیل افزایش جمعیت سالمندان است.