• نام اثر: مرا ببوس

• خواننده‌: حسن گل‌ نراقی (۱۳۰۲–۱۳۷۲)

• شاعر: حیدر رقابی (با تخلص “هاله”)

• آهنگساز: مجید وفادار

• تنظیم: حبیب‌الله بدیعی

• سال ساخت: حدود ۱۳۳۵ خورشیدی

• سبک: ترانه کلاسیک ایرانی (پاپ قدیم با ریشه در موسیقی سنتی)

آهنگ “مرا ببوس” نه تنها یک اثر عاشقانه است، بلکه نمادی از وداع و دلتنگی نسل شکست‌ خورده پس از کودتای ۲۸ مرداد تلقی می‌شود که باعث شد ترانه، بار معنایی ملی و عاطفی پیدا کند.

ترکیب شعر پر احساس با صدای گرم و ساده‌ی گل‌ نراقی باعث شد که این ترانه به شدت مردمی شود.

• بعدها این آهنگ توسط خوانندگان مختلفی از جمله دلکش، مرضیه، مهستی، کوروس سرهنگ‌زاده و علیرضا قربانی بازخوانی شد.

مرا ببوس، مرا ببوس

برای آخرین بار، تو را خدا نگهدار که می‌روم به سوی سرنوشت

بهار ما گذشته، گذشته‌ها گذشته، منم به جستجوی سرنوشت

در میان طوفان هم پیمان با قایقران‌ها

گذشته از جان باید بگذشت از توفان‌ها

به نیمه شب‌ها دارم با یارم پیمان‌ها

که بر فروزم آتش‌ها در کوهستان‌ها

شب سیه سفر کنم، ز تیره راه گذر کنم

نگه كن ای گل من، سرشک غم به دامن، برای من میفکن

 مرا ببوس، مرا ببوس

برای آخرین بار، تو را خدا نگهدار که می‌روم به سوی سرنوشت

بهار ما گذشته، گذشته‌ها گذشته، منم به جستجوی سرنوشت

دختر زیبا امشب بر تو مهمانم، در پیش تو می‌مانم، تا لب بگذاری بر لب من

دختر زیبا از برق نگاه تو، اشک بی گناه تو، روشن سازد یک امشب من

 مرا ببوس، مرا ببوس

برای آخرین بار، تو را خدا نگهدار که می‌روم به سوی سرنوشت

بهار ما گذشته، گذشته‌ها گذشته، منم به جستجوی سرنوشت