کنون که در چمن آمد گل از عدم به وجود ۲۱۹

در ازل هر کو ز فیض دولت ارزانی بود ۲۱۸

مسلمانان مرا وقتی دلی بود ۲۱۷

آن یار کز او خانه‌ی ما جای پری بود ۲۱۶

به کوی میکده یارب سحر چه مشغله بود ۲۱۵

دیدم به خواب خوش که به دستم پیاله بود ۲۱۴

گوهر مخزن اسرار همان است که بود ۲۱۳

یک دو جامم دی سحرگه اتفاق افتاده بود ۲۱۲

دوش می‌آمد و رخساره برافروخته بود ۲۱۱

دوش در حلقه‌ی ما قصه‌ی گيسوی تو بود ۲۱۰

قتل این خسـته به شمشیر تو تقدیر نبود ۲۰۹

خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود ۲۰۸

یاد باد آنکه سر کوی توام منزل بود ۲۰۷

پیش از اینت بیش از این اندیشه‌ی عشاق بود ۲۰۶

تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود ۲۰۵

یاد باد آنکه نهانت نظری با ما بود ۲۰۴

سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود ۲۰۳

باشد ای دل که در میکده‌ها بگشایند ۲۰۲

شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام ره‌اند ۲۰۱

دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند ۲۰۰