سوره ۹۶: العلق - جزء ۳۰

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ ﴿۱﴾

بخوان به نام پروردگارت كه جهان را آفريد. (۱)

 خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ ﴿۲﴾

همان كس كه ‏انسان را از خون بسته‏ اي خلق كرد. (۲)

 اقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ ﴿۳﴾

بخوان كه پروردگارت از همه بزرگوارتر است. (۳)

 الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ ﴿۴﴾

همان كسي كه به وسيله قلم تعليم نمود. (۴)

 عَلَّمَ الْإِنْسَانَ مَا لَمْ يَعْلَمْ ﴿۵﴾

و به انسان آنچه را نمي‏دانست ياد داد. (۵)

 كَلَّا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَيَطْغَى ﴿۶﴾

چنين نيست كه انسان حقشناس باشد مسلما طغيان مي‏كند. (۶)

 أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَى ﴿۷﴾

به خاطر اينكه خود را بينياز مي‏بيند! (۷)

 إِنَّ إِلَى رَبِّكَ الرُّجْعَى ﴿۸﴾

مسلما بازگشت همه به سوي پروردگار تو است. (۸)

 أَرَأَيْتَ الَّذِي يَنْهَى ﴿۹﴾

به من خبر ده آيا كسي كه نهي مي‏كند (۹)

 عَبْدًا إِذَا صَلَّى ﴿۱۰﴾

بنده‏ اي را به هنگامي كه نماز مي‏خواند (آيا مستحق عذاب الهي نيست)؟ (۱۰)

 أَرَأَيْتَ إِنْ كَانَ عَلَى الْهُدَى ﴿۱۱﴾

به من خبر ده اگر اين بنده بر طريق هدايت باشد، (۱۱)

 أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَى ﴿۱۲﴾

يا مردم را به تقوا دستور دهد (آيا نهي كردن او سزاوار است ؟). (۱۲)

 أَرَأَيْتَ إِنْ كَذَّبَ وَتَوَلَّى ﴿۱۳﴾

به من خبر ده اگر (اين طغيانگر) تكذيب حق كند و به آن پشت نمايد (چه سرنوشت دردناكي خواهد داشت ؟). (۱۳)

 أَلَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَرَى ﴿۱۴﴾

آيا او نمي‏داند كه خداوند همه اعمالش را مي‏بيند؟! (۱۴)

 كَلَّا لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِيَةِ ﴿۱۵﴾

چنان نيست كه او خيال مي‏كند اگر دست از كار خود بر ندارد ناصيه‏ اش (موي پيش سرش) را گرفته (و به سوي عذاب مي‏كشانيم). (۱۵)

 نَاصِيَةٍ كَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ ﴿۱۶﴾

همان ناصيه دروغگوي خطا كار! (۱۶)

 فَلْيَدْعُ نَادِيَهُ ﴿۱۷﴾

سپس هر كه را مي‏خواهد صدا بزند (تا ياريش كند). (۱۷)

 سَنَدْعُ الزَّبَانِيَةَ ﴿۱۸﴾

ما هم به زودي ماءموران دوزخ را صدا مي‏زنيم! (۱۸)

 كَلَّا لَا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ ﴿۱۹﴾

چنان نيست كه او مي‏پندارد، هرگز او را اطاعت مكن و سجده نما و تقرب جوي. (۱۹)