سوره ۱۰۰: العاديات - جزء ۳۰

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا ﴿۱﴾

سوگند به اسبان دوندهاي كه نفس زنان (به سوي ميدان جهاد) پيش ‍ رفتند. (۱)

 فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا ﴿۲﴾

و سوگند به آنها (كه بر اثر برخورد سمشان به سنگهاي بيابان) جرقه‏ هاي آتش افروختند. (۲)

 فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا ﴿۳﴾

و با دميدن صبح بر دشمن يورش بردند. (۳)

 فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا ﴿۴﴾

و گرد و غبار به هر سو پراكنده كردند. (۴)

 فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا ﴿۵﴾

و (ناگهان) در ميان دشمن ظاهر شدند. (۵)

 إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ ﴿۶﴾

كه انسان در برابر نعمتهاي پروردگارش ناسپاس و بخيل است. (۶)

 وَإِنَّهُ عَلَى ذَلِكَ لَشَهِيدٌ ﴿۷﴾

و او خود نيز بر اين معني گواه است. (۷)

 وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ ﴿۸﴾

او علاقه شديدي به مال دارد. (۸)

 أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ ﴿۹﴾

آيا نمي‏داند روزي كه تمام آنچه در قبرهاست زنده مي‏شود. (۹)

 وَحُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ ﴿۱۰﴾

و آنچه در درون سينه‏ ها است آشكار مي‏گردد. (۱۰)

 إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَخَبِيرٌ ﴿۱۱﴾

در آن روز پروردگارشان از آنها كاملا با خبر است. (۱۱)