سوره ۱۰۱: القارعة - جزء ۳۰

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 الْقَارِعَةُ ﴿۱﴾

آن حادثه كوبنده، (۱)

 مَا الْقَارِعَةُ ﴿۲﴾

و چه حادثه كوبنده‏ اي؟! (۲)

 وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْقَارِعَةُ ﴿۳﴾

و تو چه مي‏داني كه حادثه كوبنده چيست ؟ (۳)

 يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ ﴿۴﴾

روزي كه مردم مانند پروانه‏ هاي پراكنده به هر سو مي‏دوند. (۴)

 وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ الْمَنْفُوشِ ﴿۵﴾

و كوه‏ ها مانند پشم رنگين حلاجي شده مي‏گردد. (۵)

 فَأَمَّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ ﴿۶﴾

(در آن روز) كسي كه ترازوهاي اعمالش سنگين است. (۶)

 فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَاضِيَةٍ ﴿۷﴾

در يك زندگي خشنود خواهد بود. (۷)

 وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ ﴿۸﴾

و اما كسي كه ترازوهايش سبك است. (۸)

 فَأُمُّهُ هَاوِيَةٌ ﴿۹﴾

پناهگاهش هاويه (دوزخ) است. (۹)

 وَمَا أَدْرَاكَ مَا هِيَهْ ﴿۱۰﴾

و تو چه مي‏داني هاويه چيست ؟ (۱۰)

 نَارٌ حَامِيَةٌ ﴿۱۱﴾

آتشي است سوزان. (۱۱)