بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

وَيْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ (۱)

وای بر هر طعنه‌زنِ عیب‌جوی! (١)

الَّذِي جَمَعَ مَالًا وَعَدَّدَهُ (۲)

همان که ثروتی را به دست آورده، و [همواره] آن را شماره کرده (٢)

يَحْسَبُ أَنَّ مَالَهُ أَخْلَدَهُ (۳)

گمان می‌کند ثروتش به او عمر جاودانه داده، [و هیچ خطری متوجّه او نیست] (٣)

كَلَّا ۖ لَيُنْبَذَنَّ فِي الْحُطَمَةِ (۴)

چنین نیست [و گمان او واهی و بی‌دلیل است،] یقیناً او را در آن شکننده اندازند (۴)

وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَةُ (۵)

و تو چه می‌دانی آن شکننده چیست؟ (۵)

نَارُ اللَّهِ الْمُوقَدَةُ (۶)

آتش برافروختۀ خداوند است (۶)

الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَةِ (۷)

که بر دل‌ها برآید و چیره شود! (٧)

إِنَّهَا عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَةٌ (۸)

آن آتش بر دوزخیان سربسته است، [به‌گونه‌ای که هیچ راهِ گریزی از آن ندارند] (٨)

فِي عَمَدٍ مُمَدَّدَةٍ (۹)

در ستون‌هایی بسیار بلند و کشیده‌! (٩)