نام نویسنده: Tomislav V. Kovandzic, Lynne M. Vieraitis, Denise Paquette Boots

نام مجله : Criminology and Public Policy/ جرم‌شناسی و سیاست‌گذاری عمومی

دوره ـ شماره: دوره 8، شماره 4، تابستان 2009، صفحات 843-803

دانلود اصل مقاله

گوینده : ایمان شاه‌بیگی

مترجم : ایمان شاه‌بیگی

چکیده : احتمالاً نخستین نویسنده‌ای که به‌طور جدی به ارزیابی تأثیر بازدارندة مجازات اعدام پرداخته، تورستن سلین است. او در سال 1959 اثری با عنوان «مجازات اعدام» منتشر کرد و در آن نتیجه گرفت که مجازات اعدام هیچ اثر بازدارنده‌ای بر ارتکاب قتل ندارد. سلین نرخ ارتکاب قتل عمد را در ایالت‌هایی که در آن‌ها مجازات این جرم، اعدام بود، با سایر ایالت‌هایی که از مجازات حبس استفاده می‌کردند، مقایسه کرد و به این نتیجه رسید که نرخ ارتکاب جرم قتل در ایالت‌ها، یا با هم فرقی ندارد و یا در ایالت‌هایی که از اعدام استفاده می‌کنند، بیش‌تر است. بعد از سلین، آیزاک ارلریچ در سال 1975 مقاله‌ای جنجالی نوشت و با استفاده از روش تجربی مدعی شد که هر مجازات اعدامی که در آمریکا اجرا می‌شود، جان 8 نفر را نجات می‌دهد. این مقاله اگرچه در محافل غیردانشگاهی و عموماً توسط سیاست‌گذارانی که بر استفاده از مجازات اعدام اصرار داشتند، بسیار موردارجاع قرار می‌گرفت، اما بعدها از نظر روش‌شناختی موردانتقاد قرار گرفت و یافته‌های آن نیز رد شد. در سال 2003 چند اقتصاددان تجربی با تکیه بر تحلیل‌های اقتصادی گری‌بکر از مفهوم بازدارندگی مجازات‌ها و با استناد به یافته‌های تجربی بیان کردند که هر مجازات اعدام در ایالت‌های آمریکا جان 18 نفر را نجات می‌دهد؛ هرچند این یا‌فته‌ها با پژوهش‌های تجربی جرم‌شناسان در تعارض آشکار بود. مقاله حاضر، به‌عنوان جامع‌ترین پژوهش تجربی که اثر بازدارندگی مجازات اعدام را مورد بررسی قرار داده، به مجموعه متنوع‌تری از عوامل تأثیرگذار بر نرخ جرم پرداخته است که معمولاً در پژوهش‌های اقتصاددانان تجربی به آن‌ها توجه نمی‌شود.