شاه کلید شعور در زندگی این است که یک جایی در یک اتفاقی ،در یک بحث ، ذوق یا نقد خودتان را به نزدیکترین آینه دور و برتان برسانید
زل بزنید در چشمان خودتان و بگویید
من اشتباه کردم
بعد یک چک بخوابانید زیر گوش خودتان
و اشک خودتان را در بیاورید
بعد قربان صدقه خودتان بروید و بگویید فدای سرت
همین که فهمیدی اشتباه امدی این قسمت از راه را
این قسمت از حرف زدن هایت را ، این قسمت از قضاوت کردن هایت را ، این قسمت از تجاوزهایت را
خودش کلیست

چه آدمهایی که آهشان دم نمیشود و باز نمیفهمند

آن وقت می توانید به معصوم ترین و فهمیده ترین حالتتان در آینه یکبار دیگر نگاه کنید
و خودتان را آماده کنید
تات تاوان تمام ان اشتباهات را از دم پس بدهید
اما جا نزنید
جا نزنید
هر آدمی توی زندگی اش لااقل یک بار به دور از تمام ماله کشی ها و توجیه کردن ها
باید صدایش را بریزد توی گلویش و بگوید
تاوان اشتباه کردن هایم را روی گردن خودم بار بزنید
تمام جدل ها ، تمام دل سیاهی ها ، تمام جنگها از همین گردن نگرفتن ها کلید میخورد
که آن هم شاید از کمبود آینه ناشی شود
پس پیش نیاز این بحث حمل هموازه یک آینه است
آینه ای از جنس انصاف و وجدان
فقط فقط حواستان باشد
آینه شکسنیست