اپیزود پنجاه‌وچهارم: چاتانوگا
211Description
در زمانی که خیابان ولیعصر امروزی، از یک جاده‌ی مخصوص درباریان به یک خیابان عمومی تبدیل می‌شود، شاهد کوچ مکان‌های مفرح به بلندترین خیابان خاورمیانه هستیم. با سیاست‌های دهه‌ی ۴۰ ایران، قسمت بالایی این خیابان با پی‌ریزی طرح ساخت پارک، رستوران‌ها و مکان‌های تفریحی را در این مکان پدید می‌آورد تا تبدیل به یک قطب تفریحی شیک شود. یکی از این مکان‌ها، رستوران چاتانوگا است.
چاتانوگا در سال ۱۳۴۵ توسط جانی غوکاسیان تأسیس می‌شود تا داستان خود و مشتریانش را شروع کند: طعم خوش بستنی و عصرانه‌های چاتانوگا و خاطرات ساخته شده در ساختمان سفیدرنگ با چترهای مشکی و قرمزش و گارسون‌ها و مشتریان شیک و زیبا. از رقص و دیت تا روزهای سکوت؛ شما در این اپیزود رادیونیست شنونده‌ی داستان چاتانوگا و آدم‌هایش از سال ۱۳۴۵ تا ۱۳۶۳ هستید.
حامیان مالی این اپیزود:
مالک و صاحب‌امتیاز: خانه زیبان
تهیه‌کننده: رامیار منوچهرزاده
نویسنده و کارگردان: نگین فیروزی
پژوهشگر: مهدی صلواتچی با همراهی ساجده علیپور
گویندگان متن: نگین فیروزی و وحید ناظمی
تدوینگر: فرزانه رضایی
ساخت و تنظیم موسیقی: محمد برزیده و آیدین انزابی‌پور
طراحی و ساخت هویت بصری پادکست: استودیو ملی
موشن‌‌گرافیک و طراحی گرافیک: نرگس فداکار
پشتیبانی فضای مجازی: امین شیرپور
United States
من مدرسه ی اتفاق درس میخونوم چمعه ظهرها پاتوق بچه های مدرسه ی ما به همراه خانواده ها بود . یاد باد آن روزگاران یاد باد
سلام و درود فراوان ، دوباره و چند باره شنیدنش لذت آفرین و مسرور کنندست، برقرار باشید و پیروز و پاینده 🌹 با احترام و تواضع محمد رضا علیاری 🌹🫱🏻🫲🏼
ننگ ابدی بر شورشیان ۵۷
مثه همیشه عالی
اسم چاتانوگا برای من یادآور خاطره‌ایه که مامانم از شب عروسیشون تعریف میکنه که با سه‌چهارتا دوست نزدیکشون آخرشب مهمونا رو پیچوندن و رفتن اونجا بستنی خوردن 😅
روبروی پارک شاهنشاهی ملت😉
لذت بردم چقده عالی بود
ممنون از موضوعات عالی که انتخاب می کنین... و چاتانوگا و بستنی های بلندش با لیوانهای بلور بلند...و آمبیانس فضاش که برای همیشه در ذهن من که ۵ ساله بودم و حس خوبی برای من داشت، برای همیشه حک شده ...
پادکستتون عااالی وهمراه با حسرت حزن برای شنونده 😔😔
پادکست خیلی روی شهر تهران متمرکز شده. به نظرم برای کسانی که مهاجر هستن یا ساکن شهرستان و شناخت کافی ندارن، خیلی از اپیزودها دیگه قابل درک نیست.
مثل همیشه عالی بود … ولی اصطلاح “هم اقلیت” چی بود به کار بردید ؟ 🤭
چ جالب بود....
سال نو و نو بهار پر بار ، میگون و میمون باد ، ممنونم از لطف شما و انتشار مطالب ناب تاریخی ، فرهنگی ، اجتماعی _ نوستالژیک (خاطرات احساسی)، به هر روی این بخشی از تاریخ و خاطرات یک شهر (تهران ،پایتخت) هنوز هم، الگوی نوع دکوراسیون ، منو غذا و.... رستوران ها ست، هنوز هم به شوخی مردم تهران که یا خودشان خاطره دارند و یا مثل من از پدر و.... شنیده اند وقتی می‌پرسی کجا بریم میگن ( چاتاناگا، میامی و.......) درخواست میکنم در صورت امکان پادکست از مراکز دیگر پر خاطره تهران و..بسازید لطفاً، البته، با احترام 🌹
عالی بود.👍🙏
اپیزود قشنگی بود 😍
درود بر شما ، پادکستتون فوق العاده اس ، یک کار فرهنگی عالی ، برای بهتر شدن دو پیشنهاد دارم ، یکی کیفیت صداها که تنالیته متفاوت صداها باعث خوب شنیده نشدن میشه ، دوم اسامی مکانهاست ، وقتی مارو به دهه سی و چهل میبرین شایسته است که اسامی همون موقع عنوان بشه ، آخه خیابان ولیعصر چه سنخیتی با چاتانوگا و پهلوی و ویگن و... داره ؟ ممنون میشم اسامی اصلی و قدیمی رو استفاده کنید
اووووف یعنی جز تخریب و ویرانی چی نصیب ما چی شد
چه اپیزود قشنگی😍❤️چه حس قشنگی داشت🌸دوست داشتم بدونم الان چی شده که طبق معمول میشد حدس زد🥴
وای خدا چقدررررررررررر خاطرات برام زنده شد. هفته ای دو بار سر شاخ بود برای رفتن به چاتانوگا.
فقط غصه هارو ثبت کنیم