یک ترانۀ پانزده دقیقه‌ای که توسط گروهی از خوانندگان جوان ترکیه اجرا شده، حدود یک هفته بعد از انتشار، با استقبال بیش از بیست میلیون بازدیدکنندۀ اینترنتی مواجه شد. گذشته از لحن اعتراضی این منظومۀ طولانی، شکل و ساخت آن نیز حتماً در جلب توجه گستردۀ مردم بی‌تأثیر نبوده است. در عین حال این ترانه و کلیپ طولانی به تنهایی نسلی تازه از هنرمندان موسیقی ترکیه را به جهان معرفی می‌کند.

ترانۀ "Susamam" که به "نمی‌توانم ساکت بمانم" ترجمه شده، با مشارکت بیش از بیست خواننده و موسیقیدان جوان ترک ساخته شده است. این کار که همراه با یک کلیپ حرفه‌ای در اوایل ماه سپتامبر (٢٠١٩) در شبکه‌های اجتماعی دیده شد، بعد از گذشت یک هفته، روی "یوتیوب" از مرز ٢٠ میلیون کلیک فراتر رفت و به این ترتیب توجه شنوندگان اروپایی و آمریکایی را هم جلب کرد.

عنوان این اثر (نمی‌توانم ساکت بمانم) به تنهایی جایگاه ترانه را در کشوری مثل ترکیه که همه از حرف زدن می‌ترسند، مشخص می‌کند.

این اثر پانزده دقیقه‌ای که تقریباً تمامی آن به "رَپ" است، بدون وقفه توسط چند خواننده به نوبت خوانده می‌شود. این ترانه (؟) دارای فصل‌های گوناگون است. هر فصل یکی از مباحث اجتماعی یا سیاسی باب روز را با لحنی معترض مطرح می‌کند: تبعیض، مرد سالاری و زورگویی به زنان، فساد، خفقان سیاسی یا نبود آزادی بیان.

اما به نظر می‌رسد قسمتی که در کل این پانزده دقیقه بیشتر جلب نظر کرده، یکی از قسمت‌های آغازین کلیپ باشد که می‌گوید:

"من تُرک سفیدپوستم،

قوانینم آنگلوساکسون

و کله‌ام (ذهنم) خاورمیانه‌ای"...

و سپس از ترس‌ها و واهمه‌های روزمره در کشورش سخن می‌گوید و می‌خواند: "حالا حتی از توئیتر هم وحشت دارم، از پلیس کشور خودم وحشت دارم... متأسفم، اما حاصل کار شما یک نسل نومید است... آدم‌های بی‌گناه که در زندان می‌پوسند، بدون اینکه بدانند چرا"...

با اینکه مقامات دولتی این ترانه را "تحریک‌آمیز" و حاصل کار "تروریست‌ها و کودتاچیان" دانسته‌اند، اما سازندگان آن معتقدند که به رغم همۀ مشکلات و نابه‌هنجاری‌هایی که متن ترانه به آنها نظر دارد، ساخته شدن این اثر و استقبال کم‌نظیر از آن، نشان‌دهندۀ "جرقۀ امیدی" است که در جامعۀ ترک روشن شده است...

بخش‌هایی از ترانۀ طولانی "نمی‌توان ساکت بمانم" (Susamam) را در فایل صوتی گوش کنید