رادیو تراژدی ۶۰ ایران
Update: 2025-07-01
454
454Description
این یک شماره ویژه است؛ هیچ چیزش شبیه شمارههای قبل نیست. تجاوز اسرائیل به کشورمان، اوضاع عادی زندگی همهی ما را دگرگون کرد و همین شد تا این شمارهای پادکست را اختصاص بدهیم به این روزهای خاص، روزهای سخت و دورانی که یادمان آورد ایرانی بودن یعنی چه.
radiotragedy.com
In Channel
Download from Google Play
Download from App Store
United States00:00
00:00
1.0x
متأسفم برای اون بیوطن هایی که از حمله اسرائیل شادی میکردن بیشتر از ج.ا لعنتی
بذارید از واژه منور الفکر متحجر برای شمایی که در دوازده روز به اصطلاح وطن پرست شدید ... خون مهسا و مجید ها ووو جوانانی رو پایمال کردید ، برای آزادی ایران باید خون داد ... حتی اگر من هم زیر بمب باران اسرائیل کشته میشدم ولی کشورم از دست ملاهان دزد و ریا کار نجات پیدا میکرد
من تا اینجای پادکست تراژدی رو گوش کردم و خوشحال بودم که توی فضای لجنزار سیاسی و اجتماعی ایران امروز،میشه بعضی وقتها فراموش کرد و دل به گذشته سپرد و از خاطرات تلخ و بعضاً شیرین سیراب شد... اما! جناب نیکونظر! اینکه یک نیروی خارجی به کشوری حمله کنه،تراژیک و درد آوره،ولی اینکه به عنوان یه روزنامه نگار،فقط ظاهر جنگ رو ببینی و بازتعریف کنی،قضاوت کنی،محاکمه کنی.... از اخلاق روزنامه نگاری منصفانه بسیار فاصله داره. دوستی،بی دلیل میشه،ولی دشمنی،بی دلیل نیست.
این شگفت انگیزه که عهده ای با وقاحت و بلاهت تمام عیار باز هم افکار کودکانه و رویا فروشی نظام جهانی و قوانین حقوقی بین الملی رو مهم میدونن بدتر عهده ای مزدور که یعنی بر جدایی آمریکا و اسرائیل و سفید شویی آمریکا روی آوردن حقیقت لخت و عریان کف خیابون نمایان بود چندتا از آشناهای خود من که سر داستان زن زندگی آزادی کف خیابون اعتراض کرده بودن هم متاسفانه به شهادت رسیدن و باز هم میشنویم که اسراییل فقط نظامیان رو هدف قرار داده بلاهت از این درد آور تر موجود نیست
واقعا درکش که تو یه شب همه چی تو از دست بدی
تجاوز به اینده ی ما؟ کدوم اینده؟ اگه درباره ی اعتراضات مهسا امینی خفه شدی، اگه درباره آبان 98 خفه شدی . الان هم خفه شو لطفا
درود بیشتر با خشم شنیدم تا غم. تمام اپیزودها رو با عشق دنبال کردم، ببخشید اما این قسمت واقعاً یه ننه من غریبم کامل بود. چهل و چند سال مبارزه شد با این بقول شما «متجاوز». جنگ جنگه دیگه. اگه مخالف جنگ و خونریزی هستید عزیز، داستان رو از ابتدا بگو. مرسی
جناب نیکونظر من این اپیزود رو به عنوان یک دلنوشته میپذیرم و نه حس تکلیف و نه بیشتر..و سعی میکنم فکر کنم همه حق دارن، حق دارن جهتیرو انتخاب کنن،حق دارن تفکریرو داشته باشن و حق دارن فلسفهای برای زندگی بچینن..و در آخر این جنگ فقط تقصیر جمهوری اسلامی بود که بر مردم آوار شد و تا نسلها ردش روی تن و روانمون باقی خواهد ماند..
برادر شهیدشدند نه اینگه بی ادبی وبی احترامی کنی وبگی ازدنیا رفتند. عفت کلامت 0،درضمن مریضی که اینطوروانمودمیکنی که اسلامی ایران وایران جداازهم هستند
اگه وقت ریخته شدن هزاران خون بیگناه سکوت کردین و توی سوراخ قائم شدین، حالا هم با کشته شدن کمتر از ۱۰۰۰ نفر نظامی، به همون سوراخ پناه ببرین
اگه یه تقدیر و تشکر هم از رهبر و مسئولین میکردی سال بعد میتونستی کاندیدای ریاست جمهوری بشی. چقدر باید پست و بی وجدان باشی که بخوای ج.ا رو سفید کنی تو این جنگ..
من گریه کردم با حسی که پشت چندتا پاراگراف بود. ممنونم که این اپیزود زیبا و ماندگار از اون روزهای سخت و تلخ رو آماده کردید. روح تمام هموطنان شهیدمون شاد و پاینده باد مام وطن❤️
همه هم بی گناه نبودن ها
بیچاره ایران و ایرانی که بین دو دشمن گرفتار شدن، عده ای که از شدت توحش جمهوریاسلامی پناه بردن به یه دشمن بیگانه و عده ای که ازترس گرفتار شدن در وحشت بزرگتری با یاس به این وضعیت مصیبت بار تن میدن. افسوس که همیشه انتخاب ما مردم ایران فقط بین دشمن هامون بوده که ببینیم کدوم آسیب کمتری بهمون میزنه!
درود و مهر، امیدوارم خوب باشید، ای کاش از آن زاویه ای که حادثه تلخ متروپل رو به بوته نقد بردید به این داستان نگاه می کردید، همیشه دست به کار باشید.
البته که جنگ مصیبته و شما سعی داشتید راوی این مصیبت باشید؛ درسته که اعتقادات و پیشینه ذهنی ما روی هر کلام و اظهار نظرمون تاثیر میذاره، پرواضحه که شما یه چپ طرفدار توده و اکثریت ملت هم مخالف جمهوری اسلامی اما این حجم از نادیده گرفتن مقصر اصلی جنگ اخیر و دشمن واقعی ایران، که آخوند باشه، بیانطافی بود.
جناب نیکونظر عزیز، من سالهاست پادکستهای شما رو قسمت به قسمت شنیدم، باهاشون زندگی کردم، ازشون درس گرفتم، بعضیاش رو چندبار گوش کردم و هیچ وقت از شما قدردانی نکردم. شما واقعا کار بزرگی انجام میدید. این پادکست هم واقعا بینظیر بود. من تازه مهاجرت کردم و جنگ رو ایران نبودم. عذاب وجدان داشتم که چرا ایران نیستم، و چرا پیش خانواده و رفقام نیستم. من هم اینجا با لحظه لحظههای جنگ ویران شدم. اما این پادکست برای من التیام بود. تجربه زندگی با مردم داخل در روزهای جنگ. دمت گرم رفیق. دست دشمن از کشورمان کوتاه
جالبه هیچکس در ایران از اینکه چگونه کار ما به اینجا کشید حرف نمیزنند. در روزهای عادی همه شیرن و نقد حکومتی میکنند.ولی از خطرناک ترین سرطانی که ایران و دچار این مشکلات کرده حرفی زده نمیشود. من مشکل اصلی را میگویم حتی توی شرایط کنونی.مردم ما هیچوقت جنگ طلب نبوده برای مردم بقیه کشورا مرگ نمیرستاد. از 57 به اینطرف دونه دونه کینه هارو به شکل احمقانه ای کاشته شده.وقتی هر روز دارین از نابودی کشور امریکا و اسرائیل و انگلیس بقیه متحدانش حرف میزنید انتظار دارین مثل مسولان ما احمق باشند و جدی نگیرند.
اگه بخواییم فقط به روایت جنگ ۱۲ روزه بپردازیم این پادکست عالی بود اما جنگ که فقط ۱۲ روز نبود ، روزهای قبلی هم داشته و روزهای بعد ما بیشتر از تعداد اماری که گفتید برای این مملکت خون و جان دادیم چه در برابر بیگانه و چه در برابر به اصطلاح خودی .... یاد همشون سبز🌱🌱🌱
درودها