زندگی با گناه در ملکوت خدا 

آیا تو زندگیمون از کسی اطاعت می‌کنیم؟

احتمالاً‌ می‌گید نه، خودم واسه خودم تصمیم می‌گیرم و زیر دست کسی نیستم که مطیعش باشم.

آزادی چیزیه که ذاتاً دنبالشیم که تو قید و بند کسی یا چیزی نباشیم ولی از طرفی ممکنه که اسیر خودمون باشیم.

کتاب مقدس، تشویق‌مون میکنه که آزاد باشیم و آزادی را که با مسیح به دست آوردیم، زندگی کنیم ولی نه طوری که کارهامون ما را به اسارت بکشونه.

نمونه این آزادی رو می‌تونیم تو آیات امروز تو غلاطیان بخوانیم که چطور ممکنه ما اسیر خواسته‌هامون و طبیعتاً شریر باشیم، حتی اگه توسط مسیح آزاد شده باشیم چون گناه، چیزیه که تا آخر عمرمون سعی میکنه باز هم ما را به اسارت بکشونه و کتاب مقدس میخواد که ما با روح خدا زندگی کنیم چون در غیر اینصورت تو خواسته‌های جسم زندگی می‌کنیم.

واسه همینه که وقتی نیقودیموس سراغ عیسی میاد، هر چند ظاهراً سعی میکرد آدم روحانی باشه یا تو دید مردم، آدم مقدس بود، اما عیسی بهش میگه تا وقتی از روح متولد نشه، نمیتونه وارد پادشاهی خدا بشه. جسم، دنبال خواسته‌های خودشه و روح، خواسته‌اش متفاوته و ثمره‌ و میوه‌های این دو متفاوت هستن.

بزارید آیات امروز درباره میوه‌های جسم از غلاطیان ۵: ۱۶ تا ۲۱ بخوانم.

مقصود من این است: اگر تحت فرمان روح‌القدس به سر ببرید به هیچ‌وجه خواهش‌های نفس را ارضا نخواهید کرد. زیرا تمایلات نفسانی برخلاف روح‌القدس و آرزوهای روح‌القدس، برخلاف طبیعت نفسانی است و این دو مخالف یكدیگرند. به طوری که شما نمی‌توانید آنچه را دلتان می‌خواهد انجام دهید. امّا اگر روح خدا شما را هدایت کند، شما در قید شریعت نیستید. کارهای طبیعت نفسانی آشكارند: زنا، ناپاكی، هرزگی، بت‌پرستی، افسونگری، دشمنی، ستیزه‌جویی، رَشک، خشم، خودخواهی، اختلافات، دسته‌بندی، حسادت، مستی، عیاشی و امثال اینها. اکنون مانند گذشته به شما می‌گویم: کسانی که این چنین کارها را بجا آورند، در پادشاهی خدا نصیبی نخواهند داشت.

کتابی میخوندم که درگیری روح و جسم را به درگیری ۲ تا سگ تشبیه کرده بود که یکی‌اشون سفید بود و اون یکی سیاه و همیشه داشتن با هم می‌جنگیدن.

بعد نویسنده میپرسید که، میدونی تو این درگیری کی برنده میشه؟

و جواب میده اونی که بهش غذا میدم.

اگه همش خودم را درگیر خواسته‌هام کنم، همه‌اش پای تلویزیون، گوشی و خوشی و تفریح باشم، خودم را با روح خدا پر نمی‌کنم بلکه دارم به سگ سیاه غذا میدم.

این مائیم که تصمیم میگیریم که کدام یکی از این دو تا را بهش اهمیت بدیم.

وقتی به این لیست نگاه می‌کنم، می‌بینم قبل از ایمانم، فقط داشتم به اون سگ سیاه غذا میدادم.

خواسته‌ روح و جسم، اینقدر با هم متفاوت و آشتی ناپذیرن که پیروی کردن از یکی‌اش، به معنی شکست اون یکیه.

این هنوز هم یه هشدار جدی واسم هر بار که به این بخش میرسم، به خودم میگم که آیا هنوز هم چیزی توم دیده میشه که به این لیست نزدیک باشه و ممکنه هر کدام از ما حداقل مدتی تو یکی از این گناهان به سر بردیم و مشکل اینه که پولس کار رو سخت‌تر هم میکنه وقتی می‌نویسه امثال این کارها و این نشان میده که این یه لیست کامل نیست ما ادامه‌اش را مکاشفه ۲۱: ۸ می‌خونیم، گناهای دیگه‌ای که مانع ورود افراد به پادشاهی خدا میشن.

ولی آیا این معنیش اینه که اگه همچین چیزهایی ازم سر زده، باعث میشه من وارد پادشاهی خدا نشم؟

فکر می‌کنم اگه این گفته پولس را با جمله عیسی که میگه هر گناهی بخشیده میشه جز  کفر به روح‌القدس، وقتی مقایسه‌اش می‌کنیم، به این نتیجه می‌رسیم که می‌تونیم نجات پیدا کنیم حتی اگه چنین گناهانی ازم سر زده باشه، مگر اینکه اینقدر توبه نکنم که این گناها و سبک زندگی‌ اینطوری، طوری عوضم کنه قدرت توبه کردن نداشته باشم و حتی روزی نسبت به کفر گویی به روح هم، بی حس بشم.

ممکن هم هست بعضی از گناهان اینقدر واسه‌مون عادی شده باشه که حتی متوجه نشیم که این گناهیه و ممکنه واسه ورود ما به پادشاهی خدا، مشکل جدی درست کنه مثلاً وقتی داشتم این لیست را نگاه می‌کردم، به جایی رسیدم که از بدعت یا دسته‌بندی صحبت می‌کنه مثلاً تعلیم اشتباهی که همه ازش هیجان زده میشن و از این طرف و آن طرف تعلیم دادنش شروع بشه. گروه‌های کوچکی شروع بشن و شروع به رشد کنه و این چیزیه که، ترجمه قدیم بهش میگه بدعت و ترجمه جدید اسمش را دسته بندی میزاره.

حالا آیا کسایی که درگیر این نوع تعالیم یا بدعت هستش، متوجه اون میشه که ترکش کنه یا موضوعی مثل خشم، خودخواهی یا چیزهای دیگه‌ای که اینجا پولس ازش صحبت میکنه؟

آیا افراد می‌تونن اینو درک کنن تا بخوان ازش توبه کنن؟

این چیزیه که ما نیاز داریم بهش فکر کنیم و خودمون را بهش مشغول کنیم که آیا چیزهایی هستش تو زندگی‌مون که نزدیک به این لیست باشه.

وقتی خودم را نگاه میکنم و با این لیست مقایسه میکنم، می‌بینم هنوز گناه‌هایی هست که خیلی نزدیک باشه به چیزی که غلاطیان درگیرش بودن. مشارکت کردن با روح، ما را کمک می‌کنه که خودمون را با قلب خدا مقایسه کنیم، ببینیم که چقدر به اون نزدیکیم و چقدر به اون شبیه‌ هستیم و جاهایی که نیاز داریم، اصلاح بشه، عوض بشه، بزاریم که روح خدا کار خودش را بکنه.

بخشی که اینجا پولس داره بعد از یک بحث طولانی از پارساشمردگی، شریعت و شریعتگرایی و …. ناگهانی تمامش میکنه، داره به غلاطیان و ما یادآوری میکنه که اگه بخوایم تو شریعت زندگی کنیم و به کارهای جسمانی، ختنه شدن و این جور کارها افتخار کنیم، نتیجه‌اش چنین میوه‌هایی میشه ولی اگر تو روح خدا وخواسته‌های روح تمرکز کنیم، می‌تونیم میوه روح را تو زندگی‌مون ببینیم.

این چیزیه که هفته آینده بیشتر در موردش صحبت می‌کنیم.

روز بخیر و برکت خداوند با شما باشد.

Social Media:

https://kalameye-hayat.com

Telegram: https://t.me/KalameyeHayatofficial

Instagram: https://www.instagram.com/kalameyehayat/

Youtube: https://www.youtube.com/channel/UCyhbpNCwyvva-yH1gwFNw1w/videos

#کلمه_حیات #پادکست_مسیحی #پادکست #مسیح #مسیحی #مسیح_موعود #عیسی_مسیح #غلاطیان #غلاتیان #انجیل #شریعتگرا #شریعت_گرا #شریعتگرایی #شریعت_گرایی #نجات #آزادی #اسارت #گناه #ختنه #میوه_جسم #میوه_روح #ثمره_جسم #ثمره_روح #پادشاهی #پادشاهی_خدا #ملکوت #ملکوت_خدا