کافه خیال - موسیقی بی کلام برای مطالعه، مدیتیشن، ریلکسیشن

چقدر شماها خوبید ✨️❤️سر صبح دلنوشته ها و کامنتاتون سر ذوقم اوردخوشحالم از حضورتون🌹

عشق همین خنده‌های ساده‌ی توست، وقتی با تمام غصه‌هایت می‌خندی، تا من با تمام غصه‌هایم بخندم …

تو مثل باران ناگهانی زیبایی ...

هرچه که باعث شود در تاریک‌ترین لحظات، آفتاب را حس کنی، عشق است …

پرسید، وقتی غمگینی چطور می‌خندی؟ گفتم، به کسانی که دوست‌شان دارم فکر می‌کنم. به لبخندشان، به نگاه‌شان، به صدای‌شان …

گاهی یک لیوان چای، چند صفحه کتاب، و یک پنجره‌ی نیمه باز، برای خوشبختی آدم کفایت می‌کند. همین که قدم زدن چاره‌ی دردهایت باشد، و دلخوشی‌های کوچک دلیل لبخندهایت، یعنی تو خوشبختی …

و چشمانت با من گفتند، غم مخور، فردا روز دیگری‌ست …

می‌خندی و خودت نمی‌دانی، که مرا به همین سادگی به آرزوهایم می‌رسانی …

″تو شبیه کوچه هایی هستی که به دریا می‌رسن″💜✨️

شب شد. ماه را بوسیده‌ام، خیال پریشانم را شانه زده‌ام، گلدان‌های شمعدانی را به نوازشی آرام خوابانده‌ام. منتظر می‌مانم، تا مثل هرشب، در رویایم تو را در آغوش بگیرم ...

خیالت همیشه هست اما امروز، دلم تو را خواست، نه خیالت را …

دنیا که به پایان رسید، رویاها دنیایی دیگر خواهند ساخت، و خنده‌ی تو، جای آفتاب را خواهد گرفت …

من برای تمام آنچه هنوز با تو تجربه نکرده‌ام، دلتنگم …

فقط کمی صبر میخواهد. همانطور که گُل‌های خشکیده‌ی پشت پنجره بعد از آب دادن، جان دوباره‌ای می‌گیرند، روزهای دلتنگی نیز تبدیل به آنچه که میخواهی خواهد شد. فقط کمی امید می‌خواهد …

آرزو میکنم ایکاش برای تو پرتو آفتاب باشم، تا دست‌هایت را گرم کند، اشک‌هایت را بخشکاند، و خنده را به لبانت باز آرد. پرتو خورشیدی که اعماق تاریک وجودت را روشن کند، و روزهایت را غرقه‌ی نور کند. آرزو می‌کنم، روزی نور زندگی تو باشم …