دویدن‌های من سمت تو هرگز خط پایانی نخواهد داشت

نفس افتاده‌ی در حسرت دیدار تو جانی نخواهد داشت

و شعله های آتش همچو قلبم آه سوزانی نخواهد داشت

تمام عمر من در خلوت و تنهایی شب های تارم رفت

غم عشقت به بی رحمی زمینم زد که نام و اعتبارم رفت

به پاییزی‌ترین باران قسم که فصل گلریز بهارم رفت

بهارم رفت …

من عاشقانه‌ترین شعر زمان توام

که بی نشانه‌ترین جای جهان توام

من سایه بان توام هم آشیان توام

آواره گرد غمت بی خانمان توام

تماشا کن منم تصویری از تنهایی یک آدم عاشق

نشانی از شکستن در غروب بی قرار آخرین هق هق

چه برفی روی موهایم نشسته در همه آیینه‌های دق

منم هم ماجرای بغض پنهان همه گل‌های پژمرده

کسی که عمر خود را پای دلتنگی لبخند تو غم خورده

چه پایان غم انگیزی برای قلب تنهایم رقم خورده

من عاشقانه‌ترین شعر زمان توام که بی نشانه‌ترین جای جهان توام

من سایه‌بان توام هم آشیان توام آواره گرد غمت بی‌خانمان توام

شعر: سارا بالو

آوا: یاور.م