‌می‌شود گفت در تمامی کشورها علی‌رغم سیستم‌های متنوع حکومت و حکم‌رانی، نظارت بر نیروهای امنیتی، مخصوصا نظارت بر عملکرد پلیس، یک امر ضروری است. در حالی که مکانیسم‌های رسمی و بوروکراتیک گسترده‌ای برای این منظور وجود دارد، نقش نظارت اجتماعی غیررسمی هم در این امر حیاتی است؛ سازوکاری غیررسمی و مدنی که در برخی موارد موثرتر از نظارت رسمی است.

نظارت اجتماعی غیررسمی توسط شهروندان یا سازمان‌های مدنی مستقل انجام می‌شود که آلوده به سوگیری ناشی از وابستگی به نهادهای رسمی قدرت نیستند. به نظر می‌رسد بدون چنین نظارت غیررسمی، شیوع فساد و سوءاستفاده از قدرت امری معمول می‌شود. این نوع نظارت اغلب ریشه در ارزش‌های اجتماعیِ پذیرفته‌شده دارد، و غالبا از توان رسانه برای جلب توجه عمومی به مسائل استفاده می‌کند– امری که در ادبیات کنشگری مدنی از آن به عنوان افشاگری یا سوت‌زنی یاد می‌شود.

مطالعه روی این نوع از نظارت اجتماعی در رشته‌های دانشگاهی مانند جامعه‌شناسی، جرم‌شناسی و علوم سیاسی اهمیت زیادی دارد و افرادی مانند امیل دورکیم (Emile Durkheim ) و پیتر فلمینگ (Peter Fleming)، از جمله نظریه‌پردازان آن هستند. اصطلاح «نظارت غیررسمی» می‌تواند شامل تلاش‌های غیررسمی افراد و گروه‌ها برای تاثیرگذاری بر افکار و رفتارهای عمومی هم باشد.

نسخه نوشتاری:

https://tavaana.org/control-police-audit-audit/

صفحه اینستاگرام آموزشکده توانا:

http://instagram.com/tavaana

کانال تلگرام آموزشکده توانا:

https://t.me/Tavaana_TavaanaTech

#آموزشکده_توانا #پادکست